«بی عشق» بازنمایی رفتار فردی انسان‌ها در مقابل یکدیگر | پایگاه خبری صبا
امروز ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۱:۴۷
نوروز در خانه-7

«بی عشق» بازنمایی رفتار فردی انسان‌ها در مقابل یکدیگر

فیلم «بی عشق» ساخته آندری زویاگینتسف پیشنهاد امروز ما برای تماشا در قرنطینه است.

خبرگزاری صبا-پویا نبی: شاید پیشنهاد و معرفی فیلمی چون «بی عشق» ساخته آندری زویاگینتسف با آن میزان دردمندی و تلخی که حتی در بافت بصری اثر هم نمود عینی دارد در تضاد کامل با پروتکلی است که روز نخست و در مقدمه این سلسله یادداشت ها موکدا اشاره کردم اما باید بگویم سوای یک قضاوت شتاب زده که این فیلم با این میزان سبوعیت در کنار آثار انسانی و لطیف قبلی چگونه جای می گیرد باید فقط در یک کلام بگویم: درون مایه! اتفاقا نقطه حرکت و بنیادین فیلمی چون «بی عشق» با همه تلخ کامی اش درباره چیزی است که من در همه این یادداشت ها و در پس معرفی تک تک آن کتاب ها و فیلم‌ها به دنبال آن بودم و آن بازنمایی رفتار فردی ما انسان ها در مقابل یکدیگر است.

اینکه رفتارهای غلط و حتی در برخی موارد غیرانسانی ما با اطرافیانمان می تواند چه تبعات سنگینی داشته باشد، عنصری که به عنوان یک تراژدی تمام عیاری در پرده سوم فیلمنامه «بی عشق» نمود می کند. «بی عشق» داستان زوجی در آستانه طلاق را روایت می کند که نسبت به تنها فرزند خود یک بی اعتنایی کامل را در پیش گرفته اند. در اواسط فیلم زن با همسرش تماس می گیرد و می گوید پسرشان گم شده و هیچ کسی از او خبر ندارد و همین فقدان کودک سبب می شود فیلم وارد مرحله تازه ای در تعریف درام خود گردد و رازهای این زوج به مرور برملا شود.

بیشتر بخوانید

«وداع»؛ اثری در ستایش انسانیت

«ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد»؛ یک عاشقانه فلسفی

«داستان اسباب بازی ۴»؛ انیمیشنی برای تمام اعضای خانواده

«دختری با گوشواره مروارید»؛ داستانی الهام‌گرفته از تابلوی نقاشی

«زیستن» در مذمت زندگی از دست رفته

روایت نسل‌های مختلف زنان در «خانه لهستانی‌ها»

«بی عشق» بدون هرگونه اغراقی جزو مهم ترین آثار سینمایی سال های اخیر است؛ فیلمی که به گمانم فرزند خلف سینمای دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی شوروی است، با یک فیلمنامه به شدت حد نگه دار که همچون پیچک آرام به دور مخاطب خود حلقه می زند و او را اسیر می کند و یک کارگردانی درجه یک که کلاس درس طراحی میزانسن را مقابل چشمان ما قرار می دهد.

از نکات قابل توجه آخرین اثر زویاگینتسف فیلمبرداری حیرت انگیز میخائیل کریچمان یار قدیمی آندری زویاگینتسف است که اگر نبود فیلم قطعا یکی از ستون های مهم خود را از دست می داد.

اگر از دیدن این فیلم لذت بردید پیشنهاد می کنم آثار قبلی زویاگینتسف به ویژه دو فیلم مهم بازگشت (محصول ۲۰۰۳) و النا (محصول ۲۰۱۱) همچنین فیلم کلاسیک (آلمان سال صفر) به کارگردانی روبرتو روسلینی را هم ببینید.

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است