«زیستن» در مذمت زندگی از دست رفته | پایگاه خبری صبا
امروز ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۵۳
نوروز در خانه-5

«زیستن» در مذمت زندگی از دست رفته

امروز پیشنهاد می کنیم فیلم «زیستن» ساخته آکیرا کوروساوا را در تعطیلات نوروزی تماشا کنید.

خبرگزاری صبا-پویا نبی: شاید به خاطر پخش و بازپخش های مکرر فیلمی سامورایی از آکیرا کوروساوا در اوایل دهه شصت و در تلویزیون جمهوری اسلامی است که هنوز در ایران بسیاری نام این کارگردان شهیر ژاپنی را صرفا مترادف با فیلم های سامورایی چون آشوب، سریر خون و هفت سامورایی تلقی می کنند غافل از اینکه او یکی از متنوع ترین کارنامه ها را در تاریخ سینمای جهان از آن خود دارد که فیلم های با المان های بصری و داستانی دوران سامورایی که ریشه در فرهنگ و تاریخ ژاپن دارد فقط بخشی از این کارنامه درخشان است.

فیلم «زیستن» محصول سال ۱۹۵۲ بی تردید یکی از فرازهای کارنامه فیلمسازی آکیرا کوروساوا است؛ اثری که خود کوروساوا هم آن را بهترین و مهم ترین ساخته اش معرفی کرده است.

فیلم داستان پیرمردی با نام آقای واتانابه است با بازی تاکاشی شیمورا است که زندگی ملال آورش جز کار صادقانه و بی وقفه در بخش روابط عمومی خدمات شهری هیچ دستاورد دیگری نداشته و در میان انبوهی از پرونده ها اسیر شده است. او در سکانس های نخست فیلم متوجه می شود سرطان معده دارد و نهایتا تا شش ماه دیگر زنده است. این خبر هولناک تلنگری می شود برای او که به زندگی گذشته خود نگاهی مجدد بیندازد.

بیشتر بخوانید

«وداع»؛ اثری در ستایش انسانیت

«ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد»؛ یک عاشقانه فلسفی

«داستان اسباب بازی ۴»؛ انیمیشنی برای تمام اعضای خانواده

«دختری با گوشواره مروارید»؛ داستانی الهام‌گرفته از تابلوی نقاشی

فیلم چندین سکانس درخشان دارد که انتخاب آن برای معرفی بهترین سکانس فیلم حقیقتا کار دشواری است اما برای من صحنه تاب خوردن پیرمرد در میان برف و سکانس مکالمه آقای واتانابه در مورد زندگی اش با دختر کارمند اداره اش در آن رستوران، جایی که در میزانسنی درخشان در پس زمینه گروهی در حال گرفتن تولد هستند، جزو فراموش نشدنی ترین لحظات فیلم هستند.

تماشای «زیستن» در این روزهای سخت که مدام خبر از دست دادن اطرافیانمان را می شنویم می تواند یک تجربه زیستی متفاوت برای ما باشد. ما همچون شخصیت مرکزی این فیلم می توانیم زندگی خودمان را در این روزهای قرنطینه روی کفه ترازو بگذاریم و ببینیم چقدر در زندگی خود لحظات خوب داشتیم و قدردان آن لحظات نبودیم، چقدر در حق خانواده و دوستانمان کم لطفی کردیم و رابطه با آن ها را فدای مسائل کاری عبث کردیم.

اگر از تماشای زیستن لذت بردید پیشنهاد می کنم داستان «مرگ ایوان ایلیچ» نوشته لئو تولستوی را هم مطالعه کنید که فیلم برداشتی آزاد از این داستان جاودانه روس هم هست و می تواند در تکمیل فرآیند دریافت اثر کمک شایانی به مخاطبان خود کند.

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است