شهاب اسفندیاری در یادداشتی به فشارها برای تعطیلی تولید برنامهها و سریالهای تلویزیونی میپردازد.
به گزارش خبرگزاری
صبا، شهاب اسفندیاری مدرس و پژوهشگر سینما در یادداشتی به فشارهایی که برای تعطیلی تولید برنامهها و سریالهای تلویزیونی در شرایط فعلی و
شیوع بیماری کرونا وجود دارد، پرداخته است.
وی در یادداشت خود آورده است: «این روزها با دوستان فعال در تولید برنامهها و سریالهای نوروزی که گفتوگو میکنم، شرایط سخت و غریبانهای دارند. نه تنها نگرانی ویروس و بیماری و دوری از خانواده، بلکه برخی حملات ناجوانمردانه رسانهای و صنفی را هم تحمل میکنند. آیا واقعا علت این حملات دلسوزی و نوعدوستی است؟
در شرایطی که پزشکان و پرستاران برای حفظ سلامت جسم مردم فداکاری میکنند و به حق توسط مردم و مقامات ستایش میشوند، آیا آنها که برای حفظ نشاط و شادابی روح و روان خانوادهها در این شرایط سخت تلاش میکنند شایسته تشویق و تحسین هستند یا حمله و آزار؟
از برخی مقامات انتظاری نیست بفهمند قرنطینه شدن ۸۰ میلیون انسان در خانه زیر بمباران اخبار نگرانکننده و بدون هیچ برنامه سرگرمی و تفریحی در نوروز چه عوارض فرهنگی میتواند داشته باشد اما از هنرمندانی که قاعدتا از اقشار فرهیخته جامعه هستند، انتظار میرود بفهمند.
درخواست تعطیلی برنامهها و سریالهای تلویزیونی در این شرایط، و خصوصا حملات سازماندهی شده به عوامل آنها برای ترک کار، در حالی که بسیاری از کارمندان و کارگران این هفتهها سر کار میروند، چه معنایی دارد؟ گویی برخی هنرمندان خود را یک کاست ویژه و تافته جدا بافته میدانند.
این چه تصویری است که برخی در صنوف سینمایی از «هنرمند» میسازند؟ آیا از نظر آنها هنرمند کسی است که مالیات نمیدهد و آنگاه که بقیه مردم مشغول کار و فعالیت، و حتی ایثار و فداکاری و خدمت به همنوع هستند باید در کنج عافیت خزیده و تنها به فکر خودش باشد؟ این است تصویر مطلوب هنرمند؟
بجای آنکه مدیران صنوف سینما به همکاران خودشان که در این شرایط برای حفظ روحیه مردم سر صحنهها و در استودیوها حاضر میشوند افتخار کنند و از آنها به عنوان قهرمانهای صنف خود تجلیل کنند، زنگ میزنند آنها را میترسانند و تهدید میکنند و آمارسازی در مورد مرگ همکاران میکنند؟!
بجای آنکه در این شرایط کم نظیر تاریخی که هزاران سوژه ناب از نوعدوستی، فداکاری و یاریگری وجود دارد، صنوف سینما هنرمندان را فراخوانند تا سهمی در بازنمایی این رشادتها و حماسههای ملت داشته باشند، کمیته ترویج وحشت و بزدلی تشکیل میدهند؟ آیا اگر جنگ هم بود همین کار را میکردند؟
در حالی که دولت ادارات، کارخانهها و سایر کسب و کارها را تعطیل نکرده است، فضاسازی رسانهای برای تعطیلی سریالها و برنامههای تلویزیونی بیشتر به یک پروژه سیاسی میماند. افسوس که بزرگان و عقلای خانه سینما اجازه دادهاند ویروس سیاستبازی این نهاد صنفی را آلوده کند.
بد نیست این افراد بدانند در آلمان و کانادا حتی «رئالیتیشو»های مبتذلی مانند «بیگ برادر» همچنان زنده در حال تولید و پخش است و شرکت کنندگان این برنامهها که از چند هفته قبل با محیط بیرون ارتباطی ندارند، از شیوع ویروس بیخبر هستند و تولید برنامهها همچنان ادامه دارد!
تشخیص خادم و خائن در شرایط بحران کار چندان دشواری نیست. نگاه کنید چه کسانی در این شرایط به نیروهای خط مقدم شلیک میکنند. چه کسانی بحران را تشدید میکنند. چه کسانی اضطراب و نگرانی را گسترش میدهند. چه کسانی آرامش و امنیت مردم را مختل میکنند.
به عنوان یک معلم و عضو کانون مدرسان سینما به هنرمندان شریف سینما و تلویزیون و فعالان رسانه که در این شرایط دشوار مردم را تنها نگذاشتند و شجاعانه به مسئولیت حرفهای خود عمل کردند و به صنف خود اعتبار دادند، ادای احترام میکنم. ملت ایران خادمین خود را از یاد نمیبرد.»
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است