بداهه‌نوازی پیانو و دودوک در آلبوم «دورها آوایی ست» | پایگاه خبری صبا
امروز ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۲۰:۴۴

بداهه‌نوازی پیانو و دودوک در آلبوم «دورها آوایی ست»

آلبوم موسیقی «دورها آوایی ست...» بر اساس بداهه نوازی پیانو بردیا صدرنوری و نوازندگی دودوک صادق چراغی روانه بازار موسیقی شد.

به گزارش خبرگزاری صبا به نقل از روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری «راد نواندیش»، آلبوم موسیقی «دورها آوایی ست…» بر اساس بداهه نوازی پیانوی بردیا صدرنوری و نوازندگی دودوک صادق چراغی مشتمل بر ۱۱ آهنگ موسیقایی توسط موسسه «فرهنگی هنری راد نو اندیش» با مجوز دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وارد بازار محصولات موسیقایی شد.

این اثر شامل ۱۱ آهنگ با نام «نوا– (از نوای ۱ تا نوای ۵)» و «دشتی – (ازدشتی ۱ تا دشتی ۶)» است.

ضبط، میکس و مسترینگ آلبوم «دورها آوایی ست …» که با حمایت بابک صدرنوری منتشر شده است توسط امید نیک بین در استودیو «شهرصدای پارسیان» به مدیریت آیدین الفت انجام گرفته است. ناصر ایزدی مدیر موسیقی، مریم فراهانی مدیر اجرایی، پرهام عرب مدیرطراحی و تبلیغات، مهرناز کرمی مشاور هنری، حسین حاجی بابایی و دلارام ارزی گروه عکس سایر عوامل اجرایی اثر را تشکیل می دهند.

صادق چراغی یکی از نوازندگان آلبوم «دورها آوایی ست…» درباره این اثر نوشته است: «دورها آوایی ست … (نام آلبوم برگرفته از اشعار سهراب سپهری است)» بداهه نوازی دودوک و پیانو است. دو ساز که میان همه ناسازگاری های امروز جهان، از دو فرهنگ گوناگون با یکدیگر همراه و همراز شدند. پیانو که بیشتر شناخته شده است و دودوک یا بالابان و نرمه نای که کمتر شناسانده شده و بیشتر سازی بومی است. اقوام ترک و بسیاری از کردها در ایران آن را با نام «بالابان» می شناسند و در بخش هایی از کردستان آن را «نرمه نای» می خوانند.

از دیدگاه من نرمه، نامی برازنده و واژه ای بی کم و کاست پارسی و یگانه برای این ساز کهن است. این ساز در بیشتر فرهنگ ها، ساختاری بسیار ساده دارد. هر چند در فرهنگ مردمانی که مجال درنگ بیشتر داشته اند، پیشرفت های بسیار داشته است. مانند بسیاری از سازهای نخستین، میان سرزمین های گوناگون، سازی مشترک است و در فرهنگ های گوناگون دست به دست شده و از خانواده هموند و مشترک به شمار می آید. ترک های ترکیه آن را با نام «می» می شناسند. در ارمنستان «دودوک»، در چین «گوانزی» و در کره «پیری» و…

در دنیای موسیقایی امروز به پشتوانه آثار خوبی که برای این ساز نگاشته و اجرا شده، آشکار است که بایستی این ساز را دارای توانایی‌هایی درخور بدانیم. به‌ویژه به پشتوانه فرهنگ موسیقایی پربار هنرمندان توانای ارمنی، آذری، ترکی، کردی و یا هنرمندان شرق دور آسیا. هنرمندان بسیاری در سرزمین ارمنستان با کوشش‌های دنباله‌دار خود دستاویزی شده‌اند تا آوازه این ساز در سرزمین‌های دیگر طنین‌انداز شود و با پرکاری و پیگیری آنان، این ساز بیشتر به‌ عنوان سازی با خواستگاه ارمنستان شناخته‌ شده است. با این‌ همه، هنرمندان بسیاری در کشورهای دیگر چون ترکیه، آذربایجان و چین نیز در این‌ باره خوش درخشیده‌اند. کاربرد این ساز در پهنه گسترده‌ای از ایران نیز فراگیر است و هم‌اکنون در جغرافیای ایران، خنیاگران و نوازنده‌های بسیاری در اجرای موسیقی‌های بومی سامان خود، آن را به کار می‌گیرند و در جای‌جای میهن گرانمایه مان، این ساز با کوشش شایسته نوازندگان هنرمند بومی در آیین‌ها و جشن‌ها، کاربرد فراوان دارد.

نوازنده پیانوی این اثر- بردیا صدرنوری- بیشتر دل‌بسته موسیقی دستگاهی و کلاسیک ایرانی و نیز موسیقی اقوام ایرانی است. در گفتگوها و برخی همنوایی‌ها دانستم که بایستی با حال و هوایی آن‌ چنان‌ که خواسته اوست با او همراه باشم وگرنه، بی‌گمان این ساز می‌تواند در زمینه‌های دیگر نیز نمود داشته باشد.

پس از چندی همنوایی، دستگاه نوا و آواز دشتی برگزیده شدند تا در فضای پراحساس آن‌ها به شیوه بداهه به گشت‌وگذار در دنیای موسیقی بپردازیم. هر نغمه و نوایی که از یک ساز برمی‌آمد بر دیگری اثرگذار بود. گاه به «دشت‌هایی چه فراخ می‌رسید» و گاه به «کوه‌هایی چه بلند». گوشه‌ها و نغمه‌های نوا و دشتی هر بار که نواخته می‌شدند آرایه‌ای دیگر به خود می‌گرفتند. بی‌گمان پی‌جویی‌ای بود زیبا و دلپذیر. «پی چیزی می‌گشتیم/ پی خوابی شاید/ پی نوری، ریگی، لبخندی». دلمان می‌خواست موسیقی ما شادتر می‌بود چرا که می‌دانستیم اینجا «طفلی به نام شادی، دیری است گم‌شده است ( از اشعار استاد شفیعی کدکنی)».

با این‌ همه رخدادهای پی‌درپی این روزگار نمی‌گذاشت که نواها چالاک و شاد باشند. هر دو نگران هم بودیم که «نکند اندوهی، سر رسد از پس کوه». دو اردیبهشتی بودیم که اندوه خواسته ما نبود. در تراز توانایی خود، در میانه بده بستان سازها، در جستجوی آواهایی بودیم دور از اندوه و با این‌ همه آرزویمان موسیقی‌ای بود که شنوندگان ما را با درنگ و اندیشه همراه گرداند. اگر هم اندکی رسیده باشیم برایمان مایه خرسندی است. می‌خواستیم دوستداران این‌گونه موسیقی‌ها را نیز همراه خود کنیم چراکه تردید نداشتیم «دورها آوایی‌ست» که ما را می‌خواند.»

آلبوم موسیقی «دورها آوایی ست…» با هنرمندی بردیا صدرنوری و صادق چراغی طی روزهای پیش رو به دلیل رعایت نکات بهداشتی و پیشگیرانه برای مقابله با شیوع ویروس «کرونا» برای آن دسته از شنوندگانی که مایل به خرید اثر به صورت فیزیکی هستند بدون دریافت وجه نقد از سوی موسسه «رادنواندیش» به آدرس مورد نظر مخاطبان ارسال می شود، این در حالی است که دانلود اینترنتی و فروش دیجیتالی اثر نیز از طریق سامانه «بیپ تیونز» برای علاقه مندان امکان پذیر است.

علاقه مندان برای تهیه این آلبوم و سفارش خرید به شماره تلفن ۸۸۵۲۸۱۴۷ موسسه فرهنگی «راد نواندیش» تماس بگیرند.

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است


جدول فروش فیلم ها

عنوان
فروش (تومان)
  • تمساح خونی
    106/687/994/000
  • بی‌بدن
    24/696/617/000
  • سال گربه
    14/906/783/500
  • آپاراتچی
    4/116/967/500
  • پرویز خان
    3/218/197/000
  • نوروز
    2/940/108/000
  • ایلیاجستجوی قهرمان
    2/833/522/500
  • آسمان غرب
    2/405/678/000