پونه ابدالی نویسنده کتاب «خال‌کوبی» که به تازگی در بخش داستان‌های بلند فارسی نشر چشمه منتشر شده است در گفتگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا درباره مضمون کتاب خود توضیح داد: با توجه به اینکه من معمولا در کتاب‌های خود به مسایل اجتماعی توجه می‌کنم موضوع این کتاب نیز حیوان‌آزاری و مرتبط با حیوانات است و سعی من بر این بوده که با اشاره به این موضوع تلنگری به همه افرادی که کتاب را می‌خوانند وارد شود.

این نویسنده با ابراز تاسف از اینکه قوانین خاصی درباره حیوان‌آزاری در ایران وجود ندارد، بیان کرد: الان نیز به دلیل شیوع بیماری کرونا و ترس از این بیماری برخی از افرادی که حیوان خانگی دارند دیگر نمی‌خواهند از آن‌ها مراقبت کنند و حیوانات خود را از خانه بیرون می‌کنند.

وی درباره اینکه موضوع این رمان برگرفته از تخیل و یا واقعیت است، عنوان کرد: البته که قطعا فانتزی‌ها و تخیلاتی نیز در این رمان وجود دارد اما من در این سال‌ها همیشه اخبار مربوط به حیوان‌آزاری را دنبال کرده‌ام و این موضوع در ذهن من شکل گرفت و سعی کردم به آن کمی پر و بال بدهم و این موضوع را به شکل داستان به خواننده ارایه دهم.

این نویسنده درباره شکل روایت این رمان گفت: این رمان روایتگر نگاه چهار جوان است که در خارج از تهران زندگی می‌کنند و به دلیل یک اتفاقی که رخ می‌دهد زندگی آن‌ها دچار تحول می‌شود. اتفاق زندگی آنها یک مورد حیوان‌آزاری عجیب و غریب است که در محل زندگی آن‌ها رخ می‌دهد.

ابدالی در پایان درباره تازه ترین فعالیت خود بیان کرد: در حال حاضر یک طرح در دست دارم که دوباره نگاهی به مسایل اجتماعی دارد و فکر می‌کنم به شکل یک داستان بلند منتشر خواهد شد اما هنوز اسم قطعی برای آن انتخاب نکرده‌ام.

در بخشی از کتاب «خال‌کوبی» می‌خوانید: «عکس خبری خوبی بود: اتاق نیمه روشن بچه‌ای با کاغذ دیواری سفید و آبی که رویش یک عالمه بادکنک رنگی نقاشی شده بود، خون فواره زده بود روی کاغذ دیواری، رد سرخ خون انگار چنگ زده بود به یکی ار بادکنک‌ها؛ قالیچه کوچک اتاق اما چشمه سرخی بود که تن نحیف سیاوش بی جان رویش افتاده بود و کله کوچک عروسک دایناسور از لا به لای انگشت‌هایش بیرون آمده بود. هرکسی نمی‌دانست فکر می‌کرد این عکس صحنه‌پردازی شده…»

فاطمه شوقی

انتهای پیام/