به رسم هر ساله فضای مجازی در ایام عید پر شده بود از اخبار فروش فیلم های اکران نوروز و رکورد زنی آن ها؛ ویدیوهایی از صف های طولانی سینما ها و یا فراخوان برای مراسم اکران های مردمی با حضور عوامل فیلم هایی که رقابت برخی شان بسیار تنگاتنگ بود و هست. اما حالا که از ۱۳ روزِ عید و فرصت طلایی فیلم ها برای دیده شدن شان فاصله گرفتیم، بحث از آمار های تقریبی و گمانه زنی گذشته و حالا همه چیز روی بیلان ها آمده است. سازمان سینمایی با ارائه آماری رسمی از رشد ۱۸ درصدی مخاطبان سینما و رشد ۳۳٫۹ درصدی فروش در نوروز به نسبت سال گذشته خبر داده است؛ اما هنوز سال شروع نشده کتاب داستان ضد و نقیض های سینمای ایران باز شده، ارائه این آمار در حالی است که برخی از سینما داران و سینماگران مدعی افت مخاطب در نوروز امسال هستند و علت فروش آثار و دست یابی به رقم های میلیاردی و در مقابل آن کاهش مخاطب را افزایش قیمت بلیت های سینما می دانند. البته به این ادعا در خبری که روابط عمومی سازمان سینمایی منتشر کرده پاسخ داده شده و بر اساس اعلام موسسه سینما شهر و فروش مکانیزه سینماهای سراسر کشور تعداد مخاطبان سینما در ۱۳ روزه ابتدای سال به نسبت سال ۹۶ و حتی ۹۵ رشد پیدا کرده است. تقابل آمار های روی بیلان و گمانه زنی های عده دیگری نه فقط مخصوص سینما که دست آویز هر حوزه ای است. اما آنچه که باید برای سینمای ما مهم و مورد بحث باشد هدف گذاری و تلاش بی وقفه برای جذب مخاطب است، آن هم به گونه ای که برای کشاندن مردم به سینما متوسل به هر چیزی حتی زیر سوال بردن فهم او نشویم. وگرنه فرقی نمی کند مخاطب یک میلیون و چندی باشد یا یک میلیون و اندی. سینما ۶۰ میلیون هم مخاطب داشته باشد باز هم کم است.