«شنای پروانه» به معنای واقعی سینماست اما ای‌کاش… | پایگاه خبری صبا
امروز ۹ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۲۵
نقد آثار سی و هشتمین جشنواره ملی فیلم فجر؛

«شنای پروانه» به معنای واقعی سینماست اما ای‌کاش…

جعفر گودرزی در یادداشتی به بررسی فیلم اول محمد کارت «شنای پروانه» پرداخته است.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، جعفر گودرزی نویسنده و منتقد، از اعضای هیات مدیره انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران و دبیر سه دوره جشن منتقدان در یادداشتی کوتاه به فیلم «شنای پروانه» اولین ساخته بلند سینمایی محمد کارت که در دو بخش سی و هشتمین جشنواره ملی فیلم فجر حضور دارد، پرداخته است.

وی در این یادداشت آورده است: «گویا سینمای ایران برای پرداختن به آسیب های خشن و آزاردهنده اجتماعی وارد مرزهای جدیدی شده است.

هر چند این مهم می تواند اتفاق خوبی قلمداد شود، اما بدی این نوع فیلم ها این است که نوعی احساس ناامنی را به مخاطب منتقل می کند که در چه شرایط و جامعه ای زندگی می کند و به طور یقین احساس ناامنی از خود ناامنی بدتر و خطرناک تر است.

«شنای پروانه» درباره افراد طبقه فرودست جامعه است که می خواهند به هر شکل و طریقی به خواسته هایشان برسند و به قول خودشان گنده لات اول محل باشند و در این مسیر نزدیک ترین کسان خود را هم از سر راه بر می دارند و در این مناسبات این اخلاق است که قربانی می شود و البته به جامعه آبستن حوادث مختلف هم هشدار می دهد.

«شنای پروانه» به معنای واقعی سینماست؛ از فضاسازی و درام و کشش و تعلیق گرفته تا بازی ها و فیلمبرداری و موسیقی، اما ای کاش اتفاقات و فضاسازی ها مدیوم شات نبود و دوربین را در جامعه بازتر می دیدیم.

محمد کارت نشان داده درام را خوب میشناسد، شخصیت پردازی را بلد است و می داند از طریق چه عناصری مخاطبش را با فیلم همراه کند.

فیلم اجرایی به شدت سخت دارد و کارگردان به خوبی از عهده اش برآمده است و مهمتر اینکه پایانی غیرمنتظره و غیرقابل پیش بینی را فراروی مخاطب قرار می دهد.

فیلم خوب شروع می شود، ماجرا و پیرنگ دارد، گره دارد هر چند دیر برای مخاطب باز می شود اما با پایانی غافلگیرکننده فیلم به سرانجام می رسد.

بی انصافی است اگر درخشش جواد عزتی را در فیلم نادیده گرفت و قطعا یکی از بازیگران لایق دریافت سیمرغ است.»

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است