نگاه متفاوت «لباس شخصی» به فعالیت‌های حزب توده در دهه شصت | پایگاه خبری صبا
امروز ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۴۲
نقد آثار سی و هشتمین جشنواره ملی فیلم فجر؛

نگاه متفاوت «لباس شخصی» به فعالیت‌های حزب توده در دهه شصت

فیلم «لباس شخصی» اثر امیر عباس ربیعی به موضوع حزب توده و فعالیت هایش در دهه شصت می پردازد.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، روح انگیز شمس کارگردان و مدرس دانشگاه در یادداشتی کوتاه به فیلم «لباس شخصی» امیرعباس ربیعی که در سی و هشتمین جشنواره ملی فیلم فجر حضور دارد پرداخته است.

متن نوشته وی اینگونه است: «فیلم «لباس شخصی» اثر امیر عباس ربیعی و محصول سازمان اوج فضایی سیاسی–اجتماعی را به تصویر کشیده و با نگاهی متفاوت به فعالیت های حزب توده در دهه شصت می پردازد؛ ایامی که احزاب بسیاری به دنبال تثبیت و به دست آوردن جایگاهی در نظام بودند.

محورهای عمده کشمکش در فیلم، تقابل و شناسایی جاسوسان حزب توده و عملکرد آن ها در ارتباط با سیاست های محافظه کارانه دو کشور انگلیس و شوروی است.

قهرمان فیلم «یاسر» شخصیتی است که در مقایسه با دیگر نقش های اصلی از ابعاد شخصیتی متفاوت تری برخوردار است. او فردی با مطالعه، جسور و بی پروا است و این قابلیت را ضمن درگیر شدن در کشمکش های داستان به روشنی از خود بروز می دهد.

می توان گفت ابتدا پیگیری هایش برای دغدغه های ذهنی، ایمان و اعتقاداتش است ولی آرام آرام شکل انتقام و ثابت کردن خود به دیگران را می گیرد به همین دلیل ابعاد شخصیتی قهرمان و آشکار کردن آن رابطه تنگاتنگی با تنوع کشمکش های جاری در پیرنگ و واکنش فعالانه نسبت به آنها پیدا می کند و برای تماشاگر ایجاد غافلگیری می نماید. شخصیتی عمیق و دارای ابعاد گوناگون که به خوبی مخاطب می تواند با او همذات پنداری کند و او را وادار به پیگیری نماید.

پرداخت وجوه متمایز شخصیت های محوری، یاسر و حنیف، برای یافتن خسرو و آرش و نقشه آن ها و یک تنه برخورد کردن یاسر با مسائل جهت کشف واقعیت از نظر نمایشی بر قابلیت های قهرمان فیلم در ارتباط با محورهای اصلی پیرنگ دلالت می کند و تماشاگر را به شناخت هر چه بیشتر سازمان های جاسوسی و عملکرد آن ها در جهت تخریب سیاست های کشور سوق می دهد.

کارگردان فیلمی کوتاه با مضمون فتنه در کارنامه خود دارد، با ساخت «لباس شخصی» نیز می توان گفت دغدغه های ذهنی او حول محور سیاست و برملا کردن اینگونه مضامین می چرخد و سعی در اکتشاف آن دارد.

چگونگی مواجهه و مجادله لفظی یاسر با حنیف، زمینه ای بالقوه را برای روشن کردن دیدگاه سیاسی ماموران اطلاعاتی، بازگو می نماید و در این مرحله است که از نظر دراماتیک، تعارض بین نیروهای خودی به حد نهایی خود می رسد و سعی در حل کردن آن می کنند. شک و تردیدی که حنیف را درگیر می کند، او را برای پیدا کردن یک راه حل بینابینی با مشکل رو به رو می سازد.

اما انتخاب عملی یاسر، اولویت های اصولی نظام را روشن می سازد و به این ترتیب موقعیت و جایگاه جاسوس اصلی در بین فرماندهان نظامی «آرش» برملا می شود.»

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است