رضا شبیری زنجانی آهنگساز فیلم سینمایی «بی صدا حلزون» که برای اولین بار آهنگسازی یک فیلم سینمایی را انجام داده است در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا درباره کارها و سابقه خود گفت: من موسیقی را از دوره دبیرستان در انگلستان شروع کردم و لیسانس موسیقی در رشته آهنگسازی گرفتم و فوق لیسانس خودم را در رشته آهنگسازی فیلم دریافت کردم.

وی ادامه داد: هنگام تحصیل در مقطع فوق لیسانس به سمت موسیقی فیلم گرایش پیدا کردم و بعد با کارهای کوتاه توانستم با وحید قنات آبادی کارگردان جوان کار کنم و تجربه دو فیلم کوتاه را با ایشان داشتم که پارسال یکی از آنها در جشنواره رشد بود و دومی هم همچنان در جشنواره های مختلف جریان دارد. پارسال هم یک کار تلویزیونی با آقای محمدمهدی عسگرپور اتود زدیم و کار کردیم اما همچنان ادامه دارد و به پخش نرسیده است و اولین فیلم سینمایی هم که تجربه «بی صدا حلزون» با بهرنگ دزفولی زاده بود.

شبیری درباره حضور در ایران و اینکه آیا در انگلستان هم به کار آهنگسازی مشغول بوده است یا نه، توضیح داد: من در انگلستان درس می خواندم و کار نمی کردم. از ابتدا صرفا برای تحصیل به خارج از کشور رفتم و چون رشته موسیقی فیلم در داخل کشور نداریم یا اگر هم داشتیم من در آن موقع خبر نداشتم برای تحصیل به انگلستان رفتم و در نهایت برگشتم تا در کشور خودمان بتوانم فعالیت کنم.

وی درباره شروع همکاری خود با بهرنگ دزفولی زاده گفت: سال گذشته از طریق یکی از دوستان با بهرنگ دزفولی زاده آشنا شدم. من به عنوان آهنگساز معرفی شدم و جلساتی با هم داشتیم و بهرنگ با وجود اینکه هیچ شناختی از من نداشت و کار خاصی از من ندیده بود ولی این ریسک را کرد و به موسیقی و اتودهای من گوش داد و طی این اتود زدن ها از موسیقی خوشش آمد.

موسیقی فیلم نیاز به رابطه و تعامل بین کارگردان و آهنگساز دارد 

آهنگساز «بی صدا حلزون» ادامه داد: موسیقی فیلم نیاز زیادی به رابطه و تعامل بین کارگردان و آهنگساز دارد و این تعامل خیلی خوب بین من و بهرنگ دزفولی زاده به عنوان کارگردان وجود داشت. پیشنهادهایی را با هم مطرح می کردیم و در نهایت منجر به اینی شد که در فیلم دیده می شود.

شبیری درباره مدت زمان آهنگسازی این کار و المان های استفاده شده توضیح داد: ساخت موسیقی ها از اتود تا مسترینگ نهایی تقریبا سه ماه طول کشید چون با حوصله کار را پیش بردیم و من آهنگسازی را از روی فیلمنامه شروع کردم و از روی تصویر شروع نکردم.

وی ادامه داد: تلاش کردم با استفاده از المان هایی مثل ناکوک بودن پیانو بتوانیم به ناشنواها و یا کم شنواها نزدیک شویم و متوجه شویم که چطور آنها موسیقی را درک می کنند و نمی خواستم درنهایت موسیقی صدای تمیزی داشته باشد و از قصد به آن نویز اضافه کردم.

این آهنگساز درباره حضور خود در سینما و کارهای آینده نیز گفت: من خودم شخصا دوست دارم که در سینمای ایران کار کنم و اصلا برای همین به ایران برگشتم. البته در حال حاضر پیشنهادی ندارم و همه مشغول جشنواره ملی فیلم فجر هستند. دوست دارم به این نکته اشاره کنم که کارکردن با بهرنگ دزفولی زاده اصلا راحت نبود و سختی های خاص خودش را داشت چون با دقت کار را دنبال می کرد اما باز دوست دارم که بتوانم با ایشان همکاری داشته باشم.

وی در پایان گفت: صحبت پایانی من این است که فیلم «بی صدا حلزون» را حتما ببینید و حتما در سینما هم ببینید.

محمد زکی زاده

انتهای پیام/