به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، جعفر گودرزی نویسنده و منتقد در یادداشتی کوتاه درباره فیلم «سه کام حبس» ساخته سامان سالور نوشته است: «در فیلم همه کاراکترها سیاهند. خلافکارند. مشکل دارند. یک پای زندگی شان می لنگد. ثبات ندارند. پا در هوا هستند و امیدی به فردا ندارند. حتی بچه هم در دل این همه سیاهی و فلاکت که می توانست نمادی از امید و آینده ای روشن باشد کارکردی در قصه پیدا نمی کند و جانی به ماجراها نمی دهد.

در سراسر فیلم یک کاراکتر خاکستری نمی بینیم، حتی فضاها و لوکیشن ها هم مثل کاراکترها به هم ریخته و درب و داغونند.

فیلم می خواهد برشی از نقد اجتماع باشد اما در حد موضوع و ایده می ماند و زورش به پرداخت نمی رسد و به نوعی به فیلم تبدیل نمی شود و ظرفیت یک فیلم بلند سینمایی را پیدا نمی کند.

به راستی این همه سیاهی و فروپاشی و آشفتگی و …در خدمت چه اتفاقی در قصه است؟ از دل این همه تلخی و سیاهی و بدبختی و مشکلات چه می خواهد سربرآورد؟ کاراکترها از دل این همه فلاکت به چه مهندسی می خواهند برسند؟ چرا ایده و موضوع فیلم قوام پیدا نمی کند؟

به این کاراکترهای بدون شناسنامه و پرداخت می شد ده پانزده کاراکتر دیگر هم اضافه کرد و به تایم فیلم هم اضافه می شد اما چه اتفاقی برای فیلم می افتاد؟؟

«سه کام حبس» خوب شروع نمی شود، منطقی و پرکشش و با تعلیق جلو نمی رود و در نهایت بد تمام می شود.»

انتهای پیام/