مورفی کار خود را از نقشهای گذری فیلمهای کوچک آغاز کرد و در سال جاری همکاری تازهاش با کریستوفر نولان را در فیلم «دانکرک» رقم خواهد زد. سیلیان مورفی در مرز ۴۰ سالگی کارنامه بسیار پرباری برای خود فراهم کرده است ولی بهنظر میرسد راه طولانی در مقابل دارد و تنها به یک نامزدی جایزه گلدنگلوب برای فیلم کمدی «صبحانه در پلوتون» رضایت نخواهد داد.
مورفی میگوید: در اوایل آغاز به کارم کارگردانی که متاسفانه نامش را در خاطر ندارم به من گفت که ۳۰ سال طول میکشد تا بازیگری بهوجود بیاید، ۳۰ سال طول میکشد تا بازیگر به تلفیقی از تجربه و استعداد دست یابد و اکنون من بهمدت ۲۰ سال است که در این رشته فعالیت میکنم و امیدوارم ۱۰ سال دیگر بتواند این ادعا را داشته باشم که یک بازیگر هستم.
سیلیان مورفی در سالیان گذشته با مجموعه تلویزیونی «پیکی بلایندرز» در قالب نقش تام شلبی برای خود شهرت منحصربهفردی بهوجود آورده است. او در نقش گنگستری خون سرد با چشمهای بیروحش یکی از بهترین نقشآفرینیهای کارنامهاش
را ارائه داده است. رسیدن به چنین تواناییهای از دل تجربه ۲۰ سال فعالیتاش در عالم بازیگری بیرون آمده است. او در این مورد میگوید: واقعیت این است که اگر بهمدت طولانی بهصورت حرفهای فعالیت کنید، میتوانید متوجه وضعیت واقعی خود در این کار بشوید، منظورم این است که شما متوجه میشوید که چه نقشی مناسب شماست و با تلاشهای بیهوده از خودتان یک احمق نمیسازید. شما برای ماندن در حرفههای هنری به چشمه جوشانی از اشتیاق نیاز دارید تا از پرسونای خود دفاع کنید، اینگونه است که مردم با دیدن شما در نقشهای مختلف و استمرار آن متوجه میشوند در این کار موفق شدهاید.
مورفی که تا به امروز بهخوبی نشان داده هم اشتیاق ماندن در جایگاهش کم نشده و هم به حضور در عالم بازیگری اصرار دارد ادامه میدهد: پس از ورود به سن ۴۰ سالگی متوجه شدهام که این رشته نیازمند ترکیبی از انتخابهای عقلانی و شکیبایی است و فکر میکنم درحالحاضر این خصوصیتها را بهدست آوردهام.
مورفی در دوران جوانی علاقهای به تماشای خود در فیلمهایی که بازی میکرد نداشت، او حتی تا مدت زمان زیادی در هیچ برنامه زنده تلویزیونی شرکت نکرده بود، در این مورد میگوید: واقعا تماشای تصویر خودم برایم سخت و ناراحتکننده بود. سیلیان مورفی در سال ۱۹۹۶ بهصورت ناگهانی وارد دنیای بازیگری شد، او قصد داشت وارد دانشکده کورک شده و رشته وکالت را ادامه دهد، اتفاقی که با قبول نشدن وی در امتحانات اولیه منتفی شد. در همین دوران بود که با همسرش ایوان مکگینس آشنا شد و از طریق وی در فیلمهای «کورکادورکا» و «خوکهای دیسکو» ظاهر شد. مورفی رشته تحصیلی مورد علاقهاش را رها کرد و به بازیگری پرداخت، فرآیندی که تا فیلم «۲۸ روز بعد» اثر دنی بویل برای وی شهرتی به ارمغان نیاورد و با این اثر آخرالزمانی زامبیوار بود که نامش در محافل سینمایی بر سر زبانها افتاد. شایان ذکر است که مورفی در طول شکل دادن به کارنامه پربارش با فیلمسازانی چون نیل جوردن، جیم شریدان و کن لوچ همکاری کرده است.
او در این مورد میگوید: من شیفته بازیگرانی چون گابریل بایرن و لیام نیسن بودم، اشخاصی که باسرعت در جامعه جهانی شناخته شده بودند و پیشرفت میکردند. این درحالی بود که روند رشد من بسیار کند بود و گاهی اوقات رسیدن به آنها را تنها آرزویی بلندپروازانه می دانستم.
مورفی در مورد ریشههای ایرلندیاش ادامه میدهد: من همیشه به ایرلندی بودنم افتخار میکنم، از سویی سعی کردهام با انتخابهای نقشهایم ریشه ایرلندیام را همواره بهیاد مخاطبان بیاورم، از سویی یادآوری کردن قوانین و فرهنگ ایرلندی برای فرزندانم یکی از کارهایی است که وظیفه خود میدانم. مردم ایرلند درخشان هستند و من روزبهروز بیشتر به ریشه ایرلندیام افتخار میکنم.
مورفی که این روزها با مجموعه تلویزیونی «پیکی بلایندرز» تجربه تهیهکنندگی را نیز پشتسر میگذارد در این مورد میگوید: این سریال برای من تجربههای بسیار شیرینی بهوجود آورده است، من در کنار نقشی که در آن ایفا میکنم با وظایف تهیهکنندهها نیز آشنا میشوم، درحالحاضر میدانم که برای انتخاب نقش تنها نباید قسمت خودم را مورد ارزیابی قرار دهم و این کلیت پروژه و البته عملکرد نویسندگان است که اهمیت بیشتری دارد. این مجموعه نکات آموزشی بسیار زیادی برای من بههمراه داشته است. برای مثال من هیچگاه عادت نداشتم یک نقش را دوباره تکرار کنم ولی شخصیت تام شلبی در «پیکی بلایندرز» نزدیک به سهسال است برای من تکرار میشود. من درحالحاضر ارتباطهای بیشتری با این شخصیت پیدا کردهام.
در سال جاری شاهد اکران شدن فیلم پرستارهای چون «شلیک آزاد» با نقشآفرینی سیلیان مورفی خواهیم بود، اثری که از هماکنون حاشیههای زیادی بهوجود آورده است و به کارگردانی بن ویتلی، مورفی را در کنار ستارگانی چون بری لارسن، آرمی همر، سام ریلی و شارلتو گاپلی قرار خواهد داد. مورفی در مورد حضور در این اثر میگوید: فیلم براساس سلایق من پیش میرود، اثری که من بتواند خودم را در بهترین حالت در آن نشان دهم، زیرا این روزها علاقه اصلیام یافتن وجوه بهتر خودم است و علاقهای به تاثیرگذاری یا تغییر دنیا ندارم.
آرش واحدی
ویل لارنس
منبع : گاردین
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است