عاطفه حیدری در بیانیه نمایشگاه آثارش نوشته است: «روایت یک زندگی مانند نمایش یک فیلم ساختاری سلسله­ وار از هزاران فریم دارد تا در نهایت مخاطب درکی شخصی از فضا، زمان و کاراکتر بیابد.

کار من نقاشی این فریم‌ها در «خود اکنون» است. به زبان شیوا روایت یک سرگذشت در یک نقاشی. چنین حالتی مفاهیم نقطه، خط، سطح و حجم را بسیار سنگین‌تر می‌کند. گویی یک نقطه یا خط می‌تواند راوی حوادث و دگرگونی‌های سوژه‌هایم در طی سال‌ها باشد.
لکن اسارت زمان این پیچیده‌ترین واژه پویا، در قالب بوم چگونه ممکن است؟ در این فرجام آیا مخاطب می‌تواند رازهای نهفته را درک و برداشتی شخصی داشته باشد؟
شاید نزدیک‌ترین وجه، تصویری در آیینه باشد که ه رروز آن را می‌بیند!»