فرزندخوانده‌ای به نام مستند/ منابع مالی سازمان سینمایی عادلانه توزیع شود | پایگاه خبری صبا
امروز ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۲۰:۱۳
مهدی‌ قربان‌پور با صبا مطرح کرد:

فرزندخوانده‌ای به نام مستند/ منابع مالی سازمان سینمایی عادلانه توزیع شود

مهدی قربان‌پور درباره پخش اینترنتی «زمناکو»، جشنواره فیلم «وارش» و وضعیت تولید مستند در ایران و رابطه با تلویزیون سخن گفت.

مهدی قربان‌پور کارگردان «زمناکو» در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا درباره اکران فیلم خود به صورت اینترنتی در سایت هاشور گفت: «زمناکو» مستندی است که توانسته در زمان اکران خود در «هنر و تجربه» و جشنواره‌های متعدد داخلی و خارجی بازتاب خوبی در میان مخاطبان و هنرمندان داشته باشد و با توجه به گسترش فضای ارتباطی از طریق شبکه VOD، تصمیم گرفتیم فیلم را از طریق همین رسانه در اختیار مخاطبان قرار دهیم.

وی ادامه داد: نمایش اینترنتی «زمناکو» قرار بود سال گذشته و بعد از فیلم «توران خانم» و «۱۳ اکتبر ۱۹۷۳» باشد اما به دلیل برخی تغییرات و دریافت مجوزهای لازم از وزارت فرهنگ و ارشاد نمایش این فیلم به تعویق افتاد. از طرفی هم این تعویق همزمان شد با اتفاقاتی که در کردستان سوریه روی داد و تصمیم بر آن شد با توجه به موضوع ضد جنگ و خشونت و اهمیتی که موضوع این فیلم در برقراری و ارتباط با مخاطب بین‌المللی دارد نمایش آن را در این روزها انجام دهیم.

کارگردان «زمناکو» درباره اصلاحاتی که تلویزیون در قبال پخش از وی خواسته بود، توضیح داد: چندین بار فیلم را به چند شبکه از جمله شبکه مستند و پرس تی وی ارایه دادیم تا شاید فضایی برای نمایش فیلم در داخل فراهم شود اما هر بار به در بسته خوردیم و از ما خواسته شد بخشی از فریم‌های فیلم را روتوسکوپی کنیم اما به دلیل اینکه ممکن بود به اصالت و موقعیت فیلم آسیب برساند از درخواست خود منصرف شدیم و بهترین راه ممکن را که همان نمایش از طریق شبکه وی او دی بود به سرانجام رساندیم.

دبیر جشنواره فیلم «وارش» همچنین درباه برنامه‌های سال آینده این جشنواره مطرح کرد: خوشبختانه نهمین دوره جشنواره «وارش» در شکل متفاوت و باشکوهی برگزار شد و این دوره نقطه عطف در میان جشنواره‌های گذشته بود. «وارش» هم اکنون یکی از جشنواره‌های مهم و جدی در حوزه جشنواره‌های موضوعی است و تلاش خواهیم کرد تا در آینده‌ای نزدیک در موقعیتی مناسب در میان جشنواره‌های سینمایی قرار گیرد.

سرنوشت جشنواره وارش چه می شود؟

قربان‌پور ادامه داد: متاسفانه از بدو تولد نام این جشنواره با دولت گره خورده و به همین دلیل بودجه تعریف شده‌ای از ردیف منابع ملی ندارد و از منابع استانی برای این رویداد هزینه می‌شود. محدودیت‌هایی که در ادوار مختلف برای تامین منابع مالی از طریق اسپانسرهای بخش خصوصی وجود داشته باعث شده هر دوره از توان فردی و مدیریتی برای برگزاری آن استفاده کنیم. با توجه به رویکرد بین‌المللی این جشنواره و ارتباط با کشورهای حوزه دریای کاسپین انتظار می‌رود هزینه‌های جشنواره از ردیف منابع ملی و از طریق سازمان سینمایی تامین شود که امیدواریم سال آینده سازمان سینمایی شرایط بهتری را برای این رویداد فراهم کند.

تاثیر مشکلات اقتصادی

وی با اشاره به این نکته که برگزارکننده جشنواره «وارش» اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران است، گفت: به دلیل مشکلات اقتصادی دولت متاسفانه در برگزاری نهمین دوره جشنواره وعده‌های برخی از سازمان‌های مشارکت‌کننده محقق نشده و سازمان برگزارکننده درصدد است تا بعد از رفع موانع، فراخوان دوره بعد را اعلام کند.

تلویزیون بزرگترین مانع نمایش مستندها شده است

قربان‌پور درباره وضعیت فعلی سینمای مستند بیان کرد: مستندساز در مسیر پژوهش، نگارش فیلمنامه، تولید و نمایش چالش‌ها و موانع متعددی را طی می‌کند که خودش می‌تواند موضوع یک فیلم مستند باشد. در همه جای دنیا شرایط ویژه‌ای برای نمایش فیلم مستند فراهم می‌شود خصوصا تلویزیون‌ها همیشه پیشتاز برای نمایش آثار مستند هستند اما تلویزیون ایران همیشه بزرگترین مانع برای نمایش فیلم‌های مستند است.

عدالت در توزیع منابع مالی بین سینمای مستند و داستانی

این مستندساز و دبیر جشنواره «وارش» ادامه داد: ممیزی و سانسور فیلم‌ها بزرگترین عامل برای قطع ارتباط فیلمسازان با رسانه‌ای همچون تلویزیون است. فیلمساز مستند با درک درست از پیرامون خود و ثبت وقایع و ارایه آن از طریق نمایش می‌تواند به امنیت جامعه کمک کند. برخی از فیلم‌های مستند می‌تواند در چرخه آزاد نمایش قرار گیرد. منابع مالی سازمان سینمایی باید بصورت عادلانه بین سینمای مستند و داستانی توزیع شود و تا زمانی که عدالت در چرخه تولید و عرضه و نمایش فراهم نشود نمی‌شود به این سینما امیدوار بود.

قربان پور در پایان با بیان مهجور ماندن سینمای مستند مطرح کرد: در شرایط فعلی آنقدر سینمای مستند مهجور واقع شده که مستندساز ترجیح می‌دهد فضای شخصی‌تری را برای تولید فیلم مستند برای خود ترسیم کند. همه این محدودیت‌ها باعث شده بخشی از فیلمسازان بااستعداد سینمای مستند به مهاجرت فکر کنند و این محدودیت‌ها آینده سینمای مستند ایران را تهدید می‌کند. تا زمانی که به سینمای مستند به چشم فرزندخوانده نگاه شود پیشرفتی در آن حاصل نخواهد شد.

محمد زکی زاده

انتهای پیام/

 

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است