مخاطبان هر شبکه رادیویی به یک موضوعی می‌خندند/ محدودیت‎های طنز اجتماعی | پایگاه خبری صبا
امروز ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۳۷
معصومه پاکروان در گفتگو با صبا:

مخاطبان هر شبکه رادیویی به یک موضوعی می‌خندند/ محدودیت‎های طنز اجتماعی

یک نویسنده رادیو معتقدست نوشتن طنز اجتماعی با توجه به محدودیت هایی که وجود دارد، سخت ترین شکل طنزنویسی شده است.

معصومه پاکروان نویسنده برنامه های رادیویی در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری صبا درباره شروع فعالیت خود در رادیو عنوان کرد: من از سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را در رادیو آغاز کردم و در شبکه های مختلف رادیو قلم زده و می زنم. شروع فعالیتم در رادیو صبا نیز با برنامه «عصر صبا» در سال ۱۳۹۵ بود و هم اکنون نیز با شبکه های دیگر رادیویی مانند ورزش، ایران، پیام و… همکاری می کنم اما چون حوزه تخصصی من طنز است کشش بیشتری به این شبکه دارم و هم اکنون در رادیو صبا علاوه بر «عصر صبا» در برنامه های مختلف دیگری مانند «چهل تیکه»، «صبح صبا»، «جدی بگیرید جدی نگیرید»، «شب نشینی با صبا»، «شکرشکن»، «مثلخند»، «دست انداز» و… به عنوان نویسنده حضور دارم.

وی ادامه داد: علاوه بر رادیو مطالب طنز برای تلویزیون و مجلات نیز می نویسم البته کارم در مجلات تا قبل از گرانی کاغذ بیشتر بود اما بعد از آن که برخی از مجلات تعطیل شدند کمتر شد. همچنین ۶ کتاب رمان تاریخی نیز تا امروز منتشر کرده ام و جدیدترین و هفتمین آن کتاب «پریخان خاتون» با موضوع دختر شاه صفوی است که برای نمایشگاه کتاب سال ۹۸ منتشر شد.

نویسنده برنامه «عصر صبا» درباره نوشتن متن طنز بیان کرد: طنزنویسی سخت است و نوشتن طنز اجتماعی با توجه به محدودیت هایی که وجود دارد، سخت تر. البته این محدودیت ها در تلویزیون، رادیو و مجلات متفاوت است. رادیو مانند تلویزیون نیست و تصویری برای آن وجود ندارد و کلام، صدا و متن گوینده است که می تواند موجب خنده مخاطبان شود و دشواری و حساسیت های خاص خود را دارد.

پاکروان در پاسخ به این پرسش که سوژه های متن طنز را چگونه پیدا می کند، مطرح کرد: در برخی برنامه ها تهیه کننده سوژه ها را پیدا می کند و من بر اساس آن می‌نویسم اما برنامه هایی هم هستند که سوژه را خود انتخاب می کنم و در این موارد به سراغ موضوعات اجتماعی و مسایلی که مردم با آن درگیر هستند و در واقع نوعی طنز تلخ است، می‌روم و به تمام زیرشاخه های آن می پردازم. برخی اوقات نیز زاویه نگاهم را عوض می کنم مثلا به جای نوشتن از مشکلات راه حل های برطرف شدن آن را می‌نویسم. از میان برنامه‌هایی که دارم برنامه «دست انداز» چون برنامه ای است که طرح آن را با همسرم مهدی پوراسماعیلی که تهیه کننده این برنامه هم هست، آغاز کردیم به آن تعلق خاطر بیشتری دارم. این برنامه یک کمدی استندآپ است که به مسایل طنز اجتماعی می پردازد و سوژه های آن را هم به کمک همسرم انتخاب می‌کنیم.

وی معتقد است یک موضوع تا زمانی که برای مخاطب ملموس نباشد و درک نکند که برنامه درباره چه موضوعی صحبت می کند، دلچسب و خنده دار نیست.

نویسنده برنامه «دست انداز» با بیان اینکه کسی که می خواهد در رادیو طنز بنویسد باید بسیار رادیو گوش کند، گفت: من بسیار رادیو گوش می کردم و چون سخت می خندم زمانی که با برنامه ای به خنده می افتادم، متوجه می شدم خنده دار بوده است. نکته دیگر آنکه یک نویسنده باید سیاست های شبکه های مختلف رادیویی بشناسد تا بتواند با توجه به آن متن طنز بنویسد چراکه مخاطبان هر شبکه رادیویی به یک موضوعی می خندند.

پاکروان ادامه داد: همچنین طنز باید در وجود افراد باشد که در غیر این صورت ساختگی می شود. کلاس های طنزنویسی رفتن و مطالعه کافی نیست زیرا افرادی بودند که کلاس رفتند اما کشش ادامه دادن را نداشتند و نوشتن برای آن ها تبدیل به یک کار روتین شد. می گویند شعر خودش می آید برای من نوشتن طنز نیز اینگونه است که خودجوش می آید.

وی در پایان ضمن تشکر از سعید یوسف نیا مدیر رادیو صبا مطرح کرد: از آقای یوسف نیا به دلیل حمایت های بی دریغ ایشان از ما تشکر می کنم. مدیران خیلی به این روال نیستند اما ایشان به عنوان یک مدیر که خودشان را هم مخاطب قرار می‌دهد با گوش دادن به انتقادهای به جا به ما انگیزه می دهد که باعث می شود بهتر کار کنیم و حضور ایشان به نوعی دلگرمی در رادیو صبا است.

سپیده شریعت رضوی

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است