به تئاتر به چشم شغل ممنوعه نگاه می‌شود! | پایگاه خبری صبا
امروز ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۰۵:۰۳
شهرام عبدلی:

به تئاتر به چشم شغل ممنوعه نگاه می‌شود!

کارگردان و تهیه‌کننده نمایش «دلاک ها»: تئاتر چیزی شبیه حرفه ای ممنوعه است که هیچ حمایتی دریافت نمی‌کند.

تئاتر «دلاک‌ها» نمایشی کمدی است به کارگردانی و تهیه کنندگی شهرام عبدلی قرار است از چهارم تیرماه در پردیس تئاتر شهرزاد به روی صحنه برود. داستان این نمایش حول محور شخصیتی بنام غلوم سیاه می‌چرخد که عاشق شیرین، دختر ابرام (رییس دسته) است و در این مسیر  به هر کاری در این دسته تن داده است و حال در چند قدمی رسیدن به معشوق خود می باشد. شب حنا بندان غلوم، مصادف با کشته شدن دلاک مخصوص پادشاه شده و به دستور پادشاه چهل روز درِ گرمابه های شهر بسته می‌شود. علاقمندان برای دیدن و آگاهی از سرنوشت عاشقی غلوم سیاه باید تا چهارم تیرماه و آغاز اجرای این نمایشنامه صبر کنند.
اینک که در آستانه آغاز اجرای این نمایش هستیم، «دلاک‌ها» را بهانه گفتگوی کوتاهی با شهرام عبدلی قرار دادیم و در یکی از روزهای آخر تمرینات این گروه پای صحبت‌های شهرام عبدلی نشستیم که در ادامه می‌خوانید.
 شهرام عبدلی به گفته خودش در چهارده سالگی کار حرفه ای خود در تئاتر را با شرکت در کلاس‌های تاتری آغاز کرده است اما معتقد است که فعالیتهای جنبی دوران تحصیلات ابتدایی او در کشف این استعداد ذاتی (بازیگری) بسیار موثر بوده است. وی با اشاره به دوران تحصیلات ابتدایی و یادآوری خاطرات خود از معلم ورزشی سخن به میان می آورد که همیشه در ساعاتی از کلاس ورزش برای شاگردانش داستانی تعریف می‌کرده و از آنها می‌خواسته که این داستان روایت شده را بصورت نمایش بازی کنند. او این دوران را دوران کشف این استعداد ذاتی می داند. او این استعداد را ذاتی و غریضی میداند و نقطه آغاز فعالیت تئاتری خود را عضویت در گروه تئاتر مدرسه در سال اول ابتدایی می‌داند.
او درباره کیفیت تئاترهای اجرا شده در حال حاضر گفت: «ده درصد نمایش‌های اجرا شده بسیار خوب‌اند و  کیفیتی قابل قبول دارند و هفتاد درصد باقی این فعالیت های تئاتری در کشور نیز فاجعه هستند. دکتر علی رفیعی بهترین کارگردان در قید حیات عرصه تئاتر ایران است و من همواره به شاگردی او افتخار می‌کنم». عبدلی در ادامه این بحث از زنده یاد سمندریان نیز به نیکی یاد میکند و این دو بزرگ عرصه تاتر را از بهترینهای تاتر ایران می‌داند.
این بازیگر در ادامه افزود: «همواره معتقدم اگر امورات زندگی خود را بتوانم از راه تئاتر بگذرانم هرگز سراغ کار تصویری نمی‌روم، اما به خاطر گذران امورات زندگی‌ام در عرصه سینما و تلویزیون نیز حضور دارم». وی صحنه تئاتر را به‌منزله خانه خود می‌داند و می‌گوید: «ما روی همین صحنه بزرگ شدیم و اینجا خانه ماست، اما مشقت‌های اقتصادی تئاتر همواره عاملی بوده برای گریز زدن به دیگر فعالیت‌های نمایشی.»
«شهرام عبدلی» تفاوت وضعیت امرار معاش و شرایط اقتصادی فعالین عرصه هنرهای نمایشی در ایران را در مقایسه با کشورهای اروپایی در نقش شهرداری ها میداند و معتقد است در همه کشور ها شهرداری ها سه تا پنج درصد از عایدی مالیاتهای شهری را به هنرهای نمایشی اختصاص می‌دهند و بازیگران تئاتر همیشه با قراردادهای سالیانه از شهرداری حقوق و دستمزد می‌گیرند.
کارگردان «دلاک‌ها» اضافه کرد: وضعیت اقتصادی فعالیت عرصه هنرهای نمایشی (تئاتر) در ایران مشابه افرادی است که قصد افتتاح یک کارخانه تولیدی دارند اما به‌واسطه عدم کفایت‌های مالی و عدم برخورداری از سیاست‌های حمایتی مجبور به افتتاح یک کارگاه کوچک زیر پله ای می شود و مجبور است خودش جنس تهیه کند خودش بفروشد و خودش برای کارش تبلیغ کند. تئاتر در ایران شبیه همین افتتاح مغازه است، بدون هیچ حمایتی که مغازه دار مجبور است از صفر تا صد تمام فعالیتهای اقتصادی و تبلیغاتی را خودش شخصا انجام بدهد. تئاتر چیزی شبیه حرفه ای ممنوعه است که هیچ حمایتی دریافت نمی‌کند.
«شهرام عبدلی» معتقد است فعالیتهای فرهنگی به‌نوعی نقش پیشگیری از نابهنجاری های اجتماعی را بر عهده دارند که جامعه را از نظر فرهنگی واکسینه میکنند تا مردم در آینده دچار مشکلات اخلاقی نشوند. (چیزی که در کشورهای پیشرفته به‌درستی و دقیق شناسایی شده است).
این بازیگر و کارگردان تئاتر درباره خیل عظیمی از بازیگران سینما و تلویزیون که بتازگی به فعالیت در عرصه تئاتر می‌پردازند، گفت: عده ای از روی بیکاری و عده ای از فرط کنجکاوی راهی تئاتر می شوند و عده ای هم هستند که در صحنه تاتر بدنبال اعتباری می‌گردند که در سینما و تلویزیون بدست نیاوردند، چون معتقدند تاتر وجهه فرهنگی بالایی دارد! او از چهرهایی نظیر پرویز پرستویی و رضا کیانیان و آتیلا پسیانی به‌عنوان بهترین نمونه های یک تئاتری حرفه ای که وارد عرصه بازیگری سینما و تلویزیون شده یاد می‌کند اما چهره شاخص این جمع را پرویز پرستویی می‌داند.
تهیه‌کننده نمایش «دلاک‌ها» در ادامه سخنان خود به‌سناریو این نمایش اشاره می‌کند و معتقد است: « این نمایش بخاطر کمدی بودنش موفقیت اقتصادی خواهد داشت هرچند که جدای از بحث اقتصادی برای انتخاب این تئاتر از علاقه شخصی خود به این نمایش هم سخن به میان آورد. او خاطرنشان ساخت که به این نمایشنامه از دو سه سال قبل علاقمند شده و آنرا انتخاب کرده است.»
شهرام عبدلی در انتظار زمانیست که قدرت اقتصادی او اجازه ورود به عرصه فیلمسازی و تلویزیون سینما را به او بدهد. او اعتراف می‌کند در آرزوی ساخت فیلمی است اما اولین و مهم ترین گام را در راه تحقق این آرزوم داشتن یک تهیه کننده می‌داند.
شهرام عبدلی علت کم کاری خود در تلویزیون و سینما گفت:  فاصله گرفتن سینما و تلویزیون از نظام و دیسیپلین دهه‌های شصت و هفتاد باعث کم‌کاری من در این عرصه‌ها شده است و گروه گروه شدن (باند بازی) عده ای خاص عمده ترین دلایل کم کاری من است.
او از ایفای نقش خود در دو فیلم رستگاران و آدمخواران را بواسطه پر چالش بودنش به نیکی یاد می‌کند و اعتراف می‌کند این دو نقش را بسیار دوست می دارد و در انتظار روزیست که فیلمنامه ای درخور توجه و نقشی قابل تامل و خوب به وی پیشنهاد بشود تا مجددا فعالیت‌های سینمایی و تلویزیونی خود را آغاز کند.
 او در خاتمه سخنان خود ابراز امیدواری کرد تا مردم و مخاطبین دیدن تئاتر را جدی تر دنبال کنند و در این بین تاتر دلاکها را نیز ببینند.
گفتنی است؛ عوامل اجرایی نمایش دلاک ها به شرح زیر است: بازیگران: بهرام ابراهیمی، عمار تفتی، جمشید صفری، علی عطایی حور، محمد باقر مرادی، مجتبی طباطبایی و شهرام عبدلی/ نویسنده: فرهاد نقد علی، تهیه کننده و کارگردان: شهرام عبدلی، مدیر تولید: محمد باقر مرادی، دستیار کارگردان: مجتبی طباطبایی، موسیقی: میرامیر میری، طراح لباس: الهام ترکمن، طراح پوستر: محمدرضا غلامی، طراح نور: علی ساسانی نژاد، روابط عمومی: سمیرا شجاعی، عکاس: محمدرضا غلامی، منشی صحنه: نرگس میثاقیان.

مریم کریمیان 
علیرضا ایرانی نژاد
 
 
 

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است