فرانسه: از ارتش راین تا ارتش خروس‌ها

مارسییز (La Marseillaise) یک آهنگ انقلابی
بود، یک سرود برای آزادی، یک دعوتنامه میهن‌پرستانه برای بسیج کردن همه شهروندان و
تشویق به مبارزه با استبداد و تهاجم خارجی.

این آهنگ در سال۱۷۹۲ به دست کلود جوزف روژه دى لیل (ClaudeJoseph
Rouget de Lisle) در
استراسبورگ پس از اعلام جنگ فرانسه علیه اتریش آفریده شد و نام اصلى آن در ابتدا «آهنگ
جنگ براى ارتش راین» بود. این سرود پس از شنیده شدن در پاریس توسط سربازان داوطلبى
که از مارسی به پایتخت راهپیمایى کرده بودند و آن را سر می‌دادند، نام مستعار خودش
را به دست آورد.

در سال۱۷۹۵ کنوانسیون ملی فرانسه آن را به عنوان سرود جمهوری فرانسه به
تصویب رساند. این آهنگ یکى از اولین نمونه‌هاى موسیقى نظامی در اروپاست که به صورت
سرود خوانده مى‌شود. ملودی جادویى و اشعار تحریک‌کننده سرود باعث استفاده گسترده آن
در سراسر دنیا به عنوان یک ترانه انقلابى شده و ترکیبش با بسیاری از قطعات موسیقی کلاسیک،
به ترکیبی محبوب تبدیل شده است.

اگرچه این آهنگ در ۱۴جولاى ۱۷۹۵ توسط کنوانسیون فرانسه به عنوان سرود
ملى این کشور تصویب شد، اما بعدها ارزش خود را توسط ناپلئون اول از دست داد و ازطرف
لویى هفدهم انتشار و خواندن آن ممنوع شد. به مدت یک سده اتفاق‌هاى زیادى برای این ترانه
افتاد اما در سال۱۸۷۹ مجددا این ترانه بازسازى
شد که از آن موقع تاکنون سرود ملى این کشور است.

شوروى و پوتین پوشیدن

سرود ملى کشور قصرهاى آب‌نباتى، چندملیتى و بسیار بزرگ روسیه که از سال۱۹۲۲
تا ۱۹۹۱ (نزدیک به ۷۰سال) به اسم اتحاد جماهیر شوروى شناخته مى‌شد، مربوط به همان دوران
است. سرود فعلى کشور روسیه همان سرود ملى اتحاد جماهیر شوروى است که کمى تغییر یافته
است و ترانه آن عوض شده است. این سرود یک آهنگ فوق‌حماسى است که موسیقى‌اش به دستان
الکساندر الکساندروف ساخته شده و متن آن را سرگئى میخائیلوف نوشته است.

پس از این‌که اتحاد شوروى فرو پاشید، در دوره نخستین رئیس‌جمهور دموکرات
روسیه؛ بوریس یلتسین، سرود ملى شوروى از ذهن‌ها پاک و موسیقى جدیدى جایگزین آن شد.
این موسیقى ساخته میخاییل گلینکا آهنگساز و بنیانگذار مکتب موسیقی مدرن روسیه بود.
این آهنگ از سال۱۹۹۰ تا
۲۰۰۰ میلادی سرود رسمی
روسیه به حساب می‌آمد اما یک ایراد عجیب و تقریبا بزرگ داشت، بى‌کلام بود! یعنى ورزشکاران
روسى در مقابل فریادها و هم‌خوانى‌هاى سرود ملى کشور مقابلشان هیچ چیزى براى گفتن نداشتند
و فقط باید به آن گوش می‌دادند، سرودى که بیشتر اوقات به‌جاى آن‌که به ورزشکاران اعتماد
به نفس بدهد و یادآور یک فرهنگ، ریشه و پشتوانه آن‌ها باشد، باعث سرخوردگى می‌شد.

در سال۲۰۰۰ میلادى با تایید مردم، ولادیمیر پوتین خواهان تغییر دوباره
سرود ملى روسیه شد. موسیقى حماسى دوره شوروى که الکساندر الکساندروف ساخته بود به عنوان
موسیقى و سرگئى میخائیلوف(که نیز شاعر سرود شوروى بود) به عنوان شاعر سرود جدید دوباره
انتخاب شدند. ولی پوتین از سرگئى درخواست کرد که شعر جدیدى متناسب با موقعیت روز روسیه
و بر اساس موسیقى الکساندروف بنویسد. در متن جدیدى که سرگئى نوشت دیگر خبرى از لنین
و افکارش و متحد شدن جمهورى‌هاى شوروى نبود، بلکه به زیبایى‌ها و پهناور بودن کشور
و فرهنگ آن تاکید داشت، سرودى که دیگر ورزشکاران با غرور و اعتماد به نفس آن را سر
می‌دهند.

اوروگوئه؛ یا میهن، یا گور

«اى شرقى‌ها، یا میهن یا گور» اسم سرود ملى کشور اروگوئه و طولانى‌ترین
سرود با ۱۰۵ میزان است که تقریبا شش دقیقه طول می‌کشد. هر چند که همیشه نسخه خلاصه
شده آن اجرا شده است.

شعر و متن آن توسط فرانسیسکو فیگرو (Francisco
Acuña de Figueroa) سروده شده است. کسى که نویسنده اشعار سرود ملى
پاراگوئه نیز هست! موسیقى آن توسط فرانسیسکو
خوا دبلی با همکاری فرناندو کوجیانو ساخته شده است، که اولین بار در سال۱۸۴۵ اجرا و
سپس سه سال بعد به طور رسمی به عنوان سرود ملی اعلام و پذیرفته شد. این سرود طولانى
همچنان سرود ملى اروگوئه به شمار مى‌رفت تا اینکه در سال۱۹۳۸ (۸۹سال بعد) اصلاحاتى
شامل حال آن شد و از آن به بعد فقط قسمت اول سرود و ترجیع بند آن خوانده مى‌شد، یعنى
دقیقا سرودى که امروزه قبل از برگزارى مسابقات فوتبالی که تیم ملی اوروگوئه یک طرف
آن قرار دارد خوانده مى‌شود.

سرود ملی بلژیک؛ نقلی از یک تئاتری انقلابى

داستان‌هاى قدیمى نقل می‌کنند که سرود ملی بلژیک سپتامبر ۱۸۳۰میلادی در
دوران انقلاب توسط یک جوان انقلابى به نام «جنوال» نوشته شد که براى اولین بار اشعارش
را در مهمانى دوستانه‌اى در کافه ایگل(عقاب) خواند. درحقیقت جنوال یک جوان فرانسوى
به نام الکساندر دیچِت؛ بازیگر تئاتر بود که در سال۱۸۳۰ در جریان انقلاب بلژیک به‌منظور
جدایى از هلند کشته شد. پس
از آن فرانسوا کامپنهوت که آهنگساز و خواننده اپرا بود شعر دیچت را با ملودى آشنایى
برگرفته از یک آهنگ فرانسوى به اسم «صداى نیزه‌داران لهستانى» بازسازى کرد. البته آهنگ
«صداى نیزه‌داران لهستانی» هم خود برگرفته از آهنگى به نام «کلید زیرزمین» بود. پس
از تغییرات فوق براى اولین بار در سال۱۸۳۰ این سرود اجرا شد.

در نهایت در سال۱۸۳۰ یعنی پس از سى سال بلژیک مجددا با اعمال کمى تغییر
به‌صورت رسمى آن آهنگ را سرود ملى کشور قرار داد، که تاکنون هم پایدار مانده است.

آرمان امیری