در روزگار تلخ کرونایی به نقاشی پناه بردم/ طبیعت در غایت زیبایی مشغول بازسازی خود است

به گزارش خبرنگار تجسمی صبا، این روزها نقاشی‌های ابراهیم حقیقی استاد هنرهای تجسمی با عنوان «دل‌تنگی» در گالری اعتماد در معرض تماشا قرار دارد. به همین مناسبت گفتگویی با این هنرمند طراح، عکاس و نقاش داشتیم.

ابراهیم حقیقی در گفتگو با خبرنگار صبا درباره ایده ابتدایی شکل‌گیری این مجموعه عنوان کرد: این نقاشی‌ها را دقیقا از زمان شیوع ویروس کرونا که با محدودیت‌های سفر و خانه‌نشینی‌ها همراه بود، آغاز کردم. درحقیقت آن روزها به سراغ عکس‌های قدیمی خود رفتم، منظورم از قدیمی عکس‌هایی‌ست که با دوربین دیجیتال ثبت شدند و روی هارد موجود بودند، این عکس‌های قدیمی را مدتی تماشا کردم و درنهایت تصمیم گرفتم که این تصاویر را نقاشی کنم.

او ادامه داد: همه این آثار از روی عکس‌های سفرهای من در ایران نقاشی شده‌اند. یک پرینت کم‌رنگ از عکس‌های خود گرفتم و روی آن‌ها با گچ پاستل نقاشی کردم.  این آثار از ابعاد کوچک شروع شد و آخرین تابلوی این مجموعه فروردین ماه 1401 نقاشی شد.

دست جفا روی طبیعت بلند کردیم

این هنرمند درباره توجه به زیبایی طبیعت در این آثار و لزوم یادآوری این موضوع که باید مراقب مادر طبیعت باشیم، خاطرنشان کرد: بخش دیگر اهداف من از نقاشی این مناظر طبیعی این بود که در سفرهای اخیر خود بسیار شاهد تخریب طبیعت توسط پلاستیک و قطع درختان و کم‌آبی بودم. درحقیقت همه ما انسان‌ها در حق مادر خودمان زمین جفا می‌کنیم و این نقاشی‌ها به ما تلنگر می‌زنند که مشغول نابود کردن چه عنصر ارزشمندی هستیم! ازطرفی این نقاشی‌ها روایتگر این موضوع هستند که اگر مایی که این‌طور دست جفا روی طبیعت و تمام زندگی‌ای که از آن برای ما حاصل می‌شود، بلند کرده‌ایم، طبیعت را نابود نکنیم همچنان در غایت زیبایی خود را بازسازی می‌کند.

او تصریح کرد: انسان در این جهان تنها موجودی‌ست که دست به تخریب می‌زند، وگرنه دیگر جانواران، درختان و کو‌ه‌ها و رودها در جای خود هستند و زندگی همچنان در کمال زیبایی ادامه دارد اما تنها انسان‌ها هستند که دست تخریب بلند کرده‌اند و متوجه نیستند که تیشه به ریشه خود می‌زنند!

روزهای تلخی را سپری کردم!

این طراح گرافیک در بخش دیگری از گفتگو درباره تاثیرات ویروس کرونا و شرایط حاصل از آن بر جهان‌بینی و زندگی خود توضیح داد: روزهای اول همه‌گیری ویروس کرونا شرایط حاصل از آن تاثیرات عمیق و دردناکی روی من داشت، مخصوصا با مرگ‌ومیرهایی که میان نزدیکان، دوستان و هنرمندان ما اتفاق افتاد. متاسفانه واکسن دیر وارد کشور ما شد و عزیزان زیادی را از دست دادیم درنتیجه دوران تلخ و غمگینی را سپری کردم. درحقیقت من در روزگار تلخ کرونایی به نقاشی پناه بردم زیرا در آن شرایط سفر هم نمی‌شد رفت و جاده‌ها بسته بود یا شرایط سخت و خطرناکی وجود داشت.

او با اشاره به اینکه برای مشاهده تاثیر ویروس کرونا و جهان کرونایی روی آثار هنری باید کمی صبر کرد، اظهار کرد: برای مشاهده تاثیر کرونا روی دیدگاه و آثار هنرمندان باید کمی صبر کنیم زیرا من معتقدم همواره تاثیرات یک اتفاق همه‌گیر روی آثار هنری و هنرمندان دیرتر مشهود می‌شود، دقیقا مانند آثار هنری که پس از تمام جنگ‌ها چه در ایران و چه در جهان ساخته شدند. در طول تاریخ همیشه وقتی هنرمندان کمی از یک واقعه دور شدند، آثار هنری بهتری خلق کردند.

آدمی ناگزیر از زندگی‌ست

ابراهیم حقیقی در پایان با بیان این نکته که آدمی ناگزیر از زندگی است، بیان کرد: اوایل همه‌گیری ویروس کرونا در نوشته‌ها، یادداشت‌ها و شبکه‌های اجتماعی می‌خواندیم که باید ارزش زندگی را دانست و می‌بینیم که همه ما انسان‌های کوچک در این دنیا چقدر آسیب‌پذیر هستیم و مرگ کنار گوش همه ماست یا به قولی مرگ از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است. اما کم‌کم با فاصله گرفتن از روزهای هراس‌انگیز ابتدایی همه‌چیز برای همه عادی شد، یعنی آن حجم از ستایش زندگی و انسان‌دوستی‌هایی که میان آدم‌ها یا حداقل در نوشته‌های آن‌ها پررنگ شده بود مجدد رو به فراموشی رفت. همزمان بیمارستان‌های ما مملو از بیمار بود و روزانه افراد زیادی را ازدست می‌دادیم اما این شرایط برای همه عادی شده بود و دنبال زندگی و معیشت معمول خود بودیم. البته چاره‌ای هم نیست، شاید بهترین شکل این اتفاق را بتوان در فیلم «زندگی و دیگر هیچ» عباس کیارستمی مشاهده کرد که پس از زلزله مرگ‌بار رودبار نشان می‌دهد انسان‌ها ناگزیر از زندگی هستند.

علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید از آثار نقاشی ابراهیم حقیقی تا 27 اردیبهشت ماه همه‌روزه به جز دوشنبه‌ها از ساعت ۱۲ تا ۲۰ به گالری اعتماد واقع تهران، میدان هفت تیر، مفتح جنوبى، بن بست شیرودى، پلاک 25 مراجعه کنند.

ندا زنگینه

 

انتهای پیام/