جوان‌گرایی در رسانه ‌ملی؛ شعار یا واقعیت؟

در خردادماه سال 97 مقام معظم رهبری در دیدار با جمعی از دانشجویان فرمودند:
«راه‌حل اساسی برای برطرف کردن عیوب و مشکلات در برخی دستگاه‌ها همچون صداوسیما، تزریق
عناصر جوان، فعال، مؤمن و پرانگیزه به این دستگاه‌ها است و من به آن‌ها در این خصوص
تأکید کرده‌ام». پس از سخن رهبری معظم؛ رئیس رسانه‌ملی در اقدامی دکتر علی‌اصغر
پورمحمدی؛ مدیر شبکه سوم سیما را برکنار و علی فروغی را جایگزین وی کرد. این اولین
اقدام در راستای جوان‌گرایی در صداوسیما بود. پس از آن نیز این روند ادامه پیدا
کرد و مدیر شبکه سه نیروهای جوان و انقلابی را جایگزین مدیران قبلی این شبکه کرد.
انتصاب مدیران جوان در منصب‌های مدیریتی سازمان صداوسیما با واکنش‌های منفی و مثبت
روبه‌رو شد؛ البته واکنش مخالفان آن بیشتر از موافقان آن بود.

حال از نظر نگارنده سوال این‌جاست که چرا مخالفان اجازه نمی‌دهند قشر جوان به عرصه‌های
مدیریتی راه پیدا کند و با ایده‌های به‌روز و انرژی تازه‌شان؛ روح تازه‌ای به پیکر
صداوسیما ترزیق کند؛ صداوسیمایی که این روزها باید برای جذب مخاطبان جوان کشورمان
بیش از پیش تلاش کند.

پس ما می‌توانیم روند جوان‌گرایی در رسانه‌ملی را به فال نیک بگیریم. چون با
این اقدام می‌توانیم همپا با پیشرفت‌های روز دنیا و افکار تازه حرکت کنیم و نشاط و
تحرک را در تولیدات صداوسیما به‌وجود آوریم. چون همگان می‌دانند که لازمه حرکت برای
نزدیک شدن به پیشرفت‌های جهان دوری از مدیران مسن و جایگزین کردن آن‌ها با نیروهای
جوان، خلاق، پرانگیزه و تازه‌نفس است؛ جوانانی که مشکلات مردم را بیشتر درک کرده و
نیازهای یک جوان از رسانه‌ملی را بهتر از مدیران باتجربه فعلی می‌دانند. البته در
کنار این جوانان باید از مدیران باسابقه به‌عنوان مشاور و راهنما نیز استفاده کرد،
تا آن‌ها تجربیات خود را در اختیار مدیران جوان قرار دهند.

البته صرفاً جوان بودن را نباید محور انتخاب یک مدیر دانست، حال باید دید آن فرد
تا چه اندازه می‌تواند در حوزه کاری خود تاثیرگذار باشد. امیدواریم که این روند
جوان‌گرایی همچنان ادامه باشد و تاثیر آن را در رسانه ملی نیز شاهد باشیم.