«موقعیت مهدی» از بهترین آثار سینمای ایران است/ کاراکترهایی که به دل می‌نشینند

به گزارش خبرنگار سینمایی صبا، «موقعیت مهدی» ساخته هادی حجازی‌فر دیروز ۱۷ بهمن ماه در سالن برج میلاد به عنوان خانه چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد.

جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان و منتقد سینما در یادداشتی در نقد و بررسی این اثر آورد:

«فیلم «موقعیت مهدی» اولین ساخته بلند سینمایی هادی حجازی‌فر، روایتی درست، جذاب و پر از حس و حال و صمیمی از زندگی شهید باکری است.

«موقعیت مهدی» سینماست با تمام مختصاتش و به همین دلیل حس دارد، حماسه و عشق می آفریند، لبخند و اشک از تو می‌گیرد و روایتی متفاوت و بدور از شعار، بزرگ نمایی و مقدس نمایی فرا روی مخاطب قرار می دهد.

توجه به کانون خانواده مهم‌ترین ویژگی فیلم است و چقدر شخصیت همسر باکری پرداخت درست و جذابی دارد و ژیلا شاهی چقدر با استفاده درست و‌ استادانه از نگاه و لحن، هنرمندانه آن را ایفا کرده است.

کاراکترها، شخصیت دارند، زیاده گویی نمی کنند و شناسنامه دارند و برای همین به دل می نشینند و اثرگذارند.

وقتی فیلمی چون «موقعیت مهدی» به یک زبان سینمایی تر و تمیز و پر از حس و صمیمیت متکی است، موقعیت های دراماتیک هم خلق می شود. ضرباهنگ درونی و درست دارد و شخصیت ها مرحله مرحله و در روند دراماتیک قصه پخته می شوند و به تکامل می رسند و فیلم می شود یکی از بهترین آثار سینمای ایران.

نوع نزدیک شدن دوربین به شخصیت ها هم پر از مفهوم و نشانه است.

جلوه های ویژه بر خلاف فیلم های جنگی دیگر که آزاردهنده است، اینجا کارکردی درست، به جا و به اندازه دارد و در جهت تاثیرگذاری فیلم با اقتدار قد علم می کند.

فیلم زیاده گویی نمی کند. شخصیت هایش ملموس و قابل باورند و چقدر زبان ترکی به کمک فیلم آمده و فضای فیلم را جذاب تر و صمیمی تر و پر حس ‌‌حال تر کرده و چقدر ترکیب مستند داستانی به تاثیر گذاری فیلم یاری رسانده است.

فیلم آگاهانه و درست از پوسته ظاهری جنگ گذر کرده و به بطن وجودی انسان و ساحت مقدس خانواده نفوذ کرده است و نه اغراق می کند و نه به ورطه شعار می افتد.

سکانس گفتگوی مهدی باکری و همسرش در جاده هم بی نظیر است. پر از حس و حال و فضایی درست و بکر و هنرمندانه.

«موقعیت مهدی» از شهادت حمید و مهدی باکری در حد و استاندارد خودش در روند دراماتیک اثر استفاده می کند و سعی ندارد با حرکات اسلوموشن و نزدیک شدن مدام دوربین به چهره و… فضایی دیگرگونه را برای خود رقم بزند. کارگردان در این سکانس ها آنقدر هوشمندانه و درست عمل می کند که تاثیر دوچندانی را روی مخاطب می گذارد و معصومیت و مظلومیت آنان را در بهترین حالت ممکن به تصویر می کشد.

دوربین، گریم، لوکیشن ها و طراحی صحنه و همه چون یک شخصیت در روند حساب‌شده و دراماتیک اثر حضوری ارزنده و قابل تقدیر دارند.

فیلم بدون تردید برای بخش‌های مهمی چون کارگردانی، بازیگری، چهره پردازی، جلوه های ویژه و فیلمنامه شانس زیادی برای دریافت سیمرغ دارد.»

انتهای پیام/