روایت آنسامبل آلمانی موزیک فابریک از موسیقی ایران

به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی این اجرا در ایران، آنسامبل آلمانی موزیک فابریک شب گذشته ۲۰ دی ماه در حالی در سالن مدیا پارک شهر کلن روی صحنه رفت که موسیقی ایران و ساز عود محوریت اجرایشان بود. اجرایی که قرار بود دو سال پیش برگزار شود اما به دلیل پاندومی کرونا به تعویق افتاد.

اجرای ساز عود محوریت تمامی قطعات این کنسرت بود به طوری که به سفارش آنسامبل سه آهنگساز ایرانی، کارن کیهانی، ارشیا صمصامی‌نیا و سارا ابازی و نیز آهنگساز آلمانی «یواخیم هاینز» قطعاتشان را برای آنسامبل و ساز عود نوشته بودند.

کنسرت با اجرای قطعه «زاگرس» ساخته کارن کیهانی آغاز شد؛ قطعه‌ای که به گفته این آهنگساز با الهام از شعر «عشق عمومی» احمد شاملو و با نگاهی به زاگرس زیبا که در آتش می‌سوزد و برای عود، فلوت، ترومپت دو دهانه، ویلن و سازهای کوبه‌ای نوشته بود.

دومین قطعه‌ای که در کنسرت آنسامبل موزیک فابریک اجرا شد «س.گ.ل.ل» به آهنگسازی سارا اباذری بود. اثری متاثر از داستان کوتاه علمی تخیلی صادق هدایت با همین نام که برای عود، فلوت، هورن، سازهای کوبه‌ای و ویولن ساخته شده است. به گفته اباذری، در این قطعه که بر اجزای از هم گسسته‌ بداهه‌نوازی کوتاهی از عود بر پایه‌ موسیقی سنتی استوار است.

یکی از شاخصه‌های این کنسرت،‌ ساخت و اجرای اثری بر پایه ساز عود توسط یواخیم هاینز آهنگساز آلمانی بود. او که رئیس جامعه موسیقی معاصر هانوفر (HGNM) است در اثرش که برای عود و الکترونیک ساخته بود دیالوگ‌هایی به زبان فارسی مابین موسیقی او شنیده می‌شد که البته در برخی لحظه‌ها صدای همهمه وگفتمان مردم در خیابان های ایران به گوش می‌رسید.

«ریزلحظه‌ها شماره ۴» آخرین اثری بود که در این کنسرت توسط آنسامبل موزیک فابریک اجرا شد. این اثر توسط ارشیا صمصامی‌نیا برای ساز عود، فرنچ هورن، فلوت، ویلن، پرکاشن و الکترونیک بر اساس هشت مقام اصلی موسیقی باستانی ایران نوشته شده بود.

«ریزلحظه‌ها شماره ۴» کمی با دیگر آثار متفاوت داشت آن هم به جهت بهره‌مندی محو و گنگ از موسیقی ایرانی در ساخت آن بود چراکه به گفته صمصامی‌نیا، شنونده در مواجهه با این اثر معیارهای موسیقی اصیل ایرانی نخواهد شنید.

او در این باره می گوید: سعی کرده‌ام تنها از مقام‌ها و فواصل موسیقی باستانی ایران در راستای متریال و ابزاری برای آهنگسازی با رویکردی نو به دور از هرگونه خودنمایی فرهنگی و اگزوتیسم هنری استفاده کنم. موسیقی «ریزلحظه‌ها شماره ۴» نوعی اعلان خبر را به مخاطب القا می‌کرد؛ اعلانی که در برخی قسمت ها همراه با مکاشفه و جستجوگری بود. مکاشفه‌ای در ایران باستان با موسیقی‌ای از جنس خودش.

توجه آلمانی‌ها به موسیقی ایرانی و خصوصا ساز عود را شاید بتوان نقطه عطف این پروژه موسیقایی دانست که به گفته یاسمین شاه‌حسینی نوازنده عود، بخشی از این شناخت به واسطه‌ فعالیت‌های گسترده‌ نوازندگان عود در جهان و برگزاری ورکشا‌پ های موسیقیدانان ایرانی در رابطه با موسیقی ایرانی و ردیف شکل گرفته است. او همچنین معتقد است که در هر یک از قطعات، عود شخصیت مختص به آن قطعه را داشت.

انتهای پیام/