ساناهین باباجانیاس هنرمندی که نمایشگاه آثار او به نام «پراکنده در فضا» این روزها در گالری پروژه‌های آران برپا است، در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری صبا گفت: آثاری که در این نمایشگاه به نمایش درآمده درواقع شامل دو مجموعه است که نام مجموعه اول «دیاسپورا» است. دیاسپورا یا قوم پراکندکی، پدیده ای است که بسیاری از اقوام را چه در نوع اجباری و خشونت بار آن و چه به طور خودخواسته درگیر خود کرده است.  یکی از مهمتری تاثیرات این پدیده چندفرهنگی بودن یا شدن است، که باعث می‌شود افراد به دنبال پیدا کردن مسیری شخصی و تعاریف خود از اجتماع باشند.

این هنرمند ارمنی درباره بازنمایی حس اقلیت بودن در آثار خود توضیح داد: من ارمنی هستم و این اقلیت خوانده شدن همواره نوعی احساس بینابین بودن و تعلق نداشتن در انسان ایجاد می‌کند. کلیت آثار من هم روی این موضوع متمرکز است و من در تلاشم تا با ابزار هنر نوعی دیگر از دوگانگی را در درون خود بسازم.

وی افزود: تقریبا از یک سال پیش من مجموعه دوم را آغاز کردم که آن هم شامل ۱۰ اثر است. این مجموعه جدید از زمان آغاز جنگ آذربایجان و ارمنستان شروع شد. آن زمان من مدام اخبار را دنبال می کردم و می‌دیدم که اخبار و اطلاعات چقدر در تناقض با هم‌ هستند. هر روز و هر لحظه خبر جدیدی می‌شنیدم که خبر قبلی را نفی می‌کرد. این تناقض‌ها ادامه پیدا کرد تا زمانی که احساس کردم این دوگانگی که من به عنوان یک اقلیت در ایران احساس می کنم، یک امر فراگیر است و همه ما اکنون به واسطه سرعت و پراکندگی اخبار این حس را تجربه می‌کنیم. هر لحظه اتفاق جدیدی در حال رخ دادن است و هرلحظه یک خبر جدید می‌شنویم، این مفاهیم جدید را با برداشت‌های شخصی می‌پوشانیم و در نهایت تمام این لایه‌های خبری منجر به یک انفجار درونی می‌شود. جایی که آدم می‌گوید «دیگر نمی‌توانم ادامه دهم.»

این نقاش درباره لایه‌های مختلف رنگ و فرم در آثار خود اظهار کرد: من اول با فیگورها و فرم‌های کاملا خاکستری شروع می‌کنم و بعد یک لایه رنگ روی آن می‌آید و بعد دوباره یک لایه فیگور و فرم و دوباره یک لایه رنگ. این روند ادامه دارد تا در نهایت یک فرم کلی در آثار شکل می‌گیرد و این انفجار و پراندگی که در تمام آثار مشاهده می‌شود از همین احساس انفجار درونی ناشی شده است. تجربه‌ای که همه ما این روزها از سر می‌گذرانیم، گویا این روزها همه چیز را می فهمیم اما هیچ چیز را نمی‌دانیم.

باباجانیاس در پایان درباره آثار حجمی این نمایشگاه خاطرنشان کرد: آثار من در کل همه حجمی و سه بعدی هستند. درواقع می‌توان گفت چیزی مابین نقاشی و مجسمه است. ازقبل هم مجسمه جزئی از نقاشی‌های من بوده است و در حقیقت نقاشی‌ها مرا به سمت حجم‌ها می برند. سازه‌های این مجموعه با الهام گرفتن از معماری ایران و ارمنستان شکل گرفته است و سعی دارم به نوعی معماری سنتی مذهبی را شکسته و آن را به شکلی مدرن ارایه کنم.

نمایشگاه «پراکنده در فضا» تا ۲۸ آبان ماه در گالری پروژه‌های آران به نشانی تهران، خیابان نوفل لوشاتو کوچه لولاگر پلاک ۵ برپا است.

ندا زنگینه

انتهای پیام/