سجاد داغستانی تهیه‌کننده و مشاور کارگردان نمایش «سنزا به ایتالیایی یعنی» به نویسندگی و کارگردانی ماندانا جباری که از اوایل مهرماه روی صحنه تماشاخانه آژمان می‌رود در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا درباره این نمایش گفت: این نمایش متنی کاملا زنانه درباره موضوعات و معضلات خانم‌ها دارد که پنج گروه سه نفره از بازیگران خانم برای اجرای آن آماده می‌شوند و هر گروه به صورت یک شب در میان روی صحنه می‌رود.

او درباره این شیوه اجرایی بیان کرد: به دلیل شرایط کرونا این شیوه اجرایی را پسندیدیم که بازیگران هر شب درگیر اجرا نباشند و به کارهای دیگرشان هم برسند، همچنین ما شیوه اجرایی متفاوتی را تجربه کنیم، تماشاگر هم حق انتخاب داشته باشد که اجرای کدام گروه را ببیند و به دلیل کمبود تعداد مخاطب، اینگونه بتوانیم تماشاگران بیشتری را به سالن‌ها دعوت کنیم.

داغستانی درباره داستان این نمایش عنوان کرد: داستان عشق سه زن در سه دوره زمانی نسبت به یک مرد است که در قالب سه مونولوگ به‌صورت هم‌زمان و‌ متقاطع روی صحنه می‌روند.

او درباره تمرین‌های این نمایش تاکید کرد: نمایش «سنزا به ایتالیایی یعنی» اسفندماه سال ۱۳۹۸ با سه یا چهار ماه تمرین آماده اجرا بود و بازبینی هم شد اما به دلیل شیوع ویروس کرونا در کشور به اجرا نرسید. سال ۱۳۹۹ نیز شرایط اجرا مهیا نشد تا اینکه امسال به اجرا رسید.

مشاوره به نمایشی به نام «خانه نبود»

مدیر تماشاخانه آژمان در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره دیگر فعالیت‌های خود اظهار کرد: نمایشی به نام «خانه نبود» به نویسندگی و کارگردانی بهنام شریفی از ۱۵ شهریورماه در تماشاخانه آژمان روی صحنه می‌رود که من به عنوان مشاور کارگردان در آن حضور دارم. هر ۲ شب بازیگرهای این کار که یک زوج هستند، عوض می‌شوند.

منتظر شرایط نرمال کرونایی برای برگزاری جشنواره تئاتر «آرخه» هستیم

کارگردان نمایش «این موسیقی متن روح یک زن است» ادامه داد: نمایش «پس از برخورد جشم سخت به سر» را برای اجرا در دومین جشنواره ملی تئاتر «آرخه» به ریاست رحمان خوب‌زاده آماده می‌کنیم. این جشنواره قرار بود مدت‌ها پیش آغاز شود اما همه چیز منوط به شرایط کروناست. تصمیم داریم زمانی آن را برگزار کنیم که مخاطب هم با آن همراه شود. امیدوارم تا یک ماه آینده شرایط نرمال تئاتری را شاهد باشیم که با حضور تماشاگران به اجرای این جشنواره بپردازیم.

داغستانی درباره علت شرکت در این جشنواره خاطرنشان کرد: دور اول جشنواره «آرخه» به دلیل برگزاری خوب آن، برد خبری بالایی داشت و من به عنوان مخاطب تئاتر و کسی که در این حوزه فعالیت دارد در اختتامیه این جشنواره، با آن آشنا شدم. متوجه شدم که این جشنواره به نسبت دیگر جشنواره‌ها اختتامیه بسیار خوب، مهمان‌های چهره و نظم و شکل و شمایل خوبی دارد که این مسائل باعث شد تصمیم بگیرم در دور دوم آن شرکت کنم.

نویسنده نمایش «خوابمردگی» با اشاره به اینکه کارگاه‌های مونولوگ را به همراه سعید هاشم‌زاده برگزار می‌کند، درباره اینگونه اجرا توضیح داد: به دلیل شرایط کرونا یکی از شیوه‌های اجرایی که امکان روی صحنه رفتن آن فراهم‌تر است و به ذائقه زمانه می‌خورد، اجرای مونولوگ است چراکه در این دوران، فاصله‌گذاری اجتماعی بیشتر شده است و هرچقدر که گروه‌های اجرایی کوچک‌تر باشند از امنیت بیشتری برخوردارند.

او در پایان درباره تفاوت اینگونه اجرا با دیگر شیوه‌ها تصریح کرد: بازیگر ارتباط و دیالوگی با دیگر بازیگران برقرار نمی‌کند و تمام بار صحنه روی دوش خود اوست و به تنهایی تمام داستان را به شیوه‌های مختلف روایت می‌کند. تدریس این شیوه از اجرا توسط من و سعید هاشم‌زاده در کارگاه مونولوگ به این دلیل است که ما، هم مونولوگ‌های بسیاری را روی صحنه برده‌ایم و هم به روش‌های تجربی و تئوری با این شیوه آشنا هستیم.

فروغ گشتیل

انتهای پیام/