اراده‌ای برای پایان دادن به قاچاق نیست/ برنده اکران آنلاین پلتفرم‌ست و ضررش برای صاحبان آثار | پایگاه خبری صبا
امروز ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۰۰:۴۱
اما و اگر قاچاق محصولات نمایشی-3

اراده‌ای برای پایان دادن به قاچاق نیست/ برنده اکران آنلاین پلتفرم‌ست و ضررش برای صاحبان آثار

بهنام بهزادی تهیه‌کننده و کارگردان سینما، راه حل مشکل قاچاق فیلم‌های سینمایی و سریال ها را پیوستن به کپی‌رایت دانست.

بهنام بهزادیبه گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، قاچاق گسترده و سریع فیلم‌های سینمایی اکران آنلاین، باعث تغییر نگاه سینماگران به این شیوه نمایش شده و در حالی که در ماه‌های نخست سال ۹۹، از طرح اکران آنلاین استقبال کردند، اما در ماه‌های اخیر فیلم‌های شاخصی به این شیوه به نمایش درنیامده است و هر فیلمی که اکران شده، قاچاق هم شده است. خبرگزاری صبا مشکل قاچاق فیلم‌های سینمایی را با سینماگران شاخص کشور در میان گذاشته و در قالب سلسله‌گفتگوهایی، آن را در دست بررسی دارد.

بهنام بهزادی کارگردان و تهیه‌کننده سینما در گفتگو با صبا، درباره نمایش احتمالی فیلم «من می‌ترسم» در اکران آنلاین گفت: شرایط اکران آنلاین مناسب نیست و مهمترین دلیلش قاچاق فیلم و پخش آن از شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنت است.

او در پاسخ به پرسشی مبنی بر راهکار حل مشکل قاچاق بیان کرد: یک راهکار عمده و اصلی وجود دارد که ما به قوانین جهانی کپی‌رایت بپیوندیم که این کار به هر حال باید دیر یا زود اتفاق بیفتد ولی متاسفانه این ماجرا در تمام این سال‌ها مسکوت شده، برای این که حاکمیت ما نگاهی نسبت به حقوق معنوی به عنوان یک سرمایه و یک امر سرمایه‌ای ندارد.

کارگردان «وارونگی» توضیح داد: برای حاکمیت خیلی معنی ندارد که کاری که هنرمندان و مولفان می‌کنند، می‌تواند تا چه حد ارزش‌آفرین و دغدغه‌آفرین باشد. حاکمیت درک درستی از این موضوع ندارد و برای همین در تمام این سال‌ها به این که به قوانین جهانی کپی‌رایت بپیوندند و از حقوق مولفان و هنرمندان ایرانی دفاع کنند، نزدیک نشدند. آنها نمی‌دانند ورود به این عرصه تا چه حد باعث رشد اقتصادی و معنوی هنر می‌شود.

بهزادی درباره شرایط قاچاق در دنیای سینما با وجود اجرای کپی‌رایت بیان کرد: هیچ قانونی در جهان صد درصد مانع عمل مجرمانه نمی‌شود و کپی‌رایت هم از این ماجرا مستثنی نیست، اما فرق بزرگی بین کپی‌رایت با نبود قانون یا اجرا نشدن همین قانون نصفه‌ونیمه مولفان و مصنفان مصوب سال ۱۳۴۸ وجود دارد.

او ادامه داد: در دنیا بخشی از مخاطبان از طریق تورنت و راه‌های دیگر به آثاری دسترسی دارند، اما این در قیاس با بخش قانونی آنقدر زیاد نیست و صاحبان سرمایه می‌توانند از چنین موضوعی صرف نظر کنند. مسایل مالی آنقدر کمرشکن نیست که از ترس ماجرا نتوانند وارد تولید یا توزیع دیجیتال آثار شوند. در مقابل، قاچاق در ایران باعث می‌شود که طرح اکران آنلاین با شکست مواجه شود و صاحبان آثار ترجیح بدهند که اصلا وارد چنین حیطه‌ای نشوند.

تهیه‌کننده و کارگردان «من می‌ترسم» اظهار کرد: پا گرفتن اکران آنلاین، یک اراده جدی لازم دارد، تا از این شکل عرضه غیرقانونی آثار هنری جلوگیری شود ولی متاسفانه این اراده جدی وجود ندارد.

او با مقایسه برخی محتوا که توزیع آنها بلافاصله با برخورد قانونی مواجه می شود در مقایسه با تضییع حقوق سینماگران که متولی درستی ندارد، بیان کرد: محتوای سیاسی زاویه‌دار با حاکمیت را در نظر بگیرید. هزینه توزیع آن به قدری زیاد است که کسی جرات نمی‌کند یا اگر منتشر شود، به طرق مختلف جلوی آن گرفته می‌شود. به علت این که یک اراده حاکمیتی جدی برای جلوگیری از آن وجود دارد، اما این اراده در مورد سرمایه مادی و معنوی که از دست می‌رود، وجود ندارد.

بیشتر بخوانید

مقابله با قاچاق فیلم‌ها در ماهواره، سخت و پرهزینه است/ پلتفرم‌ها همکاری کنند

مجلس برای مقابله با قاچاق فیلم‌ها ورود کند/ تشکر بابت قاچاق کم «یدو»!

کارگردان «قاعده تصادف» با اشاره به ضرر مالی که از نگه داشتن فیلمش متحمل می‌شود، تاکید کرد: اگر قرار باشد در اکران آنلاین به شکل فعلی فیلم نابود شود، ترجیح می‌دهم فیلم را تا هر وقت که نیاز باشد، نگه دارم و چاره دیگری نیست.

این فیلمساز اضافه کرد: تجربه‌های اخیر اکران آنلاین مطلقا شکست خورده است به ویژه این که پلتفرم‌ها تمام ریسک اکران را به عهده صاحب فیلم می‌گذارند و تضمینی نمی دهند.

او تصریح کرد: پلتفرم‌ها با اکران آنلاین، سبد کالایی خودشان را پر می‌کنند و چه به لحاظ سهم از اکران و چه به لحاظ محتوای متنوعی که در پلتفرم می‌گذارند، سود می‌برند پس برای آن‌ها تماما سود است و برای صاحبان آثار تماما ضرر.

این سینماگر در پایان گفت: در جامعه‌ای که بحران‌های کمرشکن و بنیادینی دارد که در مقابل آن‌ها کاری از پیش نمی‌برد و کارآمدی وجود ندارد، پیگیری کردن امر قاچاق و رسیدن به نقطه‌ای که جلوی چنین مواردی گرفته شود، کمی عجیب و غریب است. حقیقتا انسان هروقت به چنین مسائلی برمی‌خورد، جز این که فکر می‌کند ره به جایی نخواهد برد، چیز دیگری به ذهنش نمی‌رسد.

مصطفی قاسمیان

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است