پوریا جلال‌وندی کارگردان نمایش «مرگ و استعاره» در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا با اشاره به داستان «مرگ و استعاره» که از تاریخ ۲۳ اردیبهشت تا ۲۱ خرداد ماه ۱۴۰۰ ساعت ۱۹ و ۳۰ دقیقه در تماشاخانه «دیوار چهارم» روی صحنه است، تصریح کرد: نمایش «مرگ و استعاره» اثری پلیسی‌معمایی‌ با مضمون فلسفی‌اجتماعی است که از نظر زمانی متعلق به ۱۰ سال بعد از جنگ‌ جهانی دوم است ولی محدود به زمان و مکان خاصی نیست. این نمایش داستان پروفسوری‌ست که خواستار صلح جهانی است و دست به کشف مایعی زده‌است که وقتی انسان آن را می‌خورد، موجب شور و هیجان در بدنش می‌شود، شروع به رقصیدن می‌کند و بعد از رقصیدن می‌میرد. این مایع طوری در خون او حل می‌شود که انگار به مرگ طبیعی مرده‌است.

«مرگ و استعاره» نمایشی فراتر از زمان و مکان است

او درباره انگیزه شخصیت پروفسور نمایش برای رفتارهایش گفت: این پروفسور از ۲ نفر که یکی دوست و یکی همکار اوست، در این راه استفاده می‌کند، مردم را می‌کشد و هیچ رد پایی هم از خود به جا نمی‌گذارد. این شخص به این نقطه رسیده که همه چیز در زندگی بشر تکراری شده‌ و فقط مرگ راه نجات آدم‌هاست.

کارگردان نمایش «ماندات» با اشاره به چند نکته جذاب این نمایش برای خود او و مخاطبان، اذعان کرد: داستان نمایش در فضای یک آزمایشگاه تقریبا قدیمی و نامرتب اجرا می‌شود. یکی از مهم‌ترین جذابیت‌هایی که این نمایش دارد این است که بازپرسی وارد این آزمایشگاه می‌شود و از پروفسور بابت اتفاقات سوال می‌کند. وقتی که پروفسور سوالات را جواب می‌دهد، مخاطب توضیحات او را به صورت زنده در اجرا می‌بیند. این عامل باعث شده که زمان گذشته، حال و آینده در بستر نمایش با هم تلفیق شوند و این برای مخاطب جالب است.

جلال‌وندی افزود: به نظر من دومین وجه متماز نمایش «مرگ و استعاره» هم شباهت داستان این نمایش و درست کردن این مایع کشنده با ویروس کرونا است. در هر ۲ مورد قدرتمندان یک سری ویروس را با مقاصد مختلف تولید می‌کنند و در نهایت هم حتی یا مشخص شدن این قضیه کسی نمی‌تواند کار خاصی بکند.

خیلی‌ها فکر می‌کنند تئاتر هنوز تعطیل است

او درباره ربط اسم نمایش «مرگ و استعاره» با محتوای آن، اعلام کرد: در دیالوگ‌ها و مونولوگ‌های فلسفی این نمایش از استعاره‌ها و نمادهای زیادی استفاده شده‌است و فکر می‌کنم به همین دلیل است که نویسنده نمایش عنوان «مرگ و استعاره» را برای آن مناسب دانسته است.

کارگردان نمایش «خدای کشتار» با اشاره به اینکه اجرای «مرگ و استعاره» تا ۲۱ خرداد ماه روی صحنه تماشاخانه «دیوار چهارم» ادامه دارد درباره چگونگی استقبال از آن عنوان کرد: در سه روز اول نمایش با استقبال خوبی مواجه شدیم ولی روز چهارم و پنجم استقبال‌ها کاهش یافت. البته با توجه به وسط هفته بودن، وضعیت قرمز کرونایی تهران و ناآگاهی بسیاری از مردم از بازگشایی تماشاخانه‌ها به دلیل تعطیلی‌های مکرر، ما انتظار کاهش استقبال را از قبل داشتیم اما باز هم نسبتا بد نیست.

بلاتکلیفِ باز و بسته شدن تئاترها بودیم

جلال‌وندی درباره مدت زمان آماده سازی نمایش و مسایل پیش‌آمده برای گروه در این مدت، اظهار کرد: ما استارت نمایش «مرگ و استعاره» را از آخرهای بهمن ماه ۹۹ زدیم و قرار بود در روزهای ابتدایی اردیبهشت ماه امسال روی صحنه برود اما متاسفانه با تعطیلی سالن‌ها مواجه شدیم و معلق ماندن نمایش هم به ما لطمه زیادی وارد کرد طوری‌که حتی وقتی در هفته گذشته خبر بازگشایی سالن‌ها اعلام و قرار شد ما در روز پنجشنبه ۲۳ ماه جاری اجرا داشته باشیم، دوباره یکی از بازیگرانمان را از دست دادیم.

او در ادامه صحبت‌هایش درباره چالش‌هایی که در طول ساخت نمایش «مرگ و استعاره» پشت سر گذاشته‌است، گفت: با قرمز شدن وضعیت کرونایی شهرها، تعطیلی‌ها هفته به هفته تمدید می‌شد، ما هم نمی‌توانستیم طبق برنامه پیش برویم و به دلیل اینکه یک دفعه باز و بسته می‌شدیم بلاتکلیف مانده بودیم. این بلاتکلیفی موجب طاقت‌فرسا شدن مدت زمان کار شد و مقداری از برنامه‌هایمان را بهم ریخت.

کارگردان نمایش «مرگ و استعاره» با اشاره به حمایت‌های تحقق نیافته از گروه‌های تئاتری با بیان اینکه هیچ حمایتی از گروه آن‌ها نشده‌است، تاکید کرد: من در شهریور ماه سال گذشته نمایش «خنکای ختم خاطره» را اجرا کردم ولی تا این لحظه عملی شدن هیچ کدام از وعده‌های حمایتی را ندیدم. فقط اخبار مختلف با اظهاراتی مثل «حمایت می‌کنیم»، «تسهیلات می‌دهیم» و … را در فضاهای مجازی خوانده‌ایم، حمایت‌هایی که در اصل نبوده و نیست.

نگاه جامعه به فضای تئاتر باید اصلاح شود

جلال‌وندی درباره راه برون‌رفت از معضلات برای فعالان تئاتری، تصریح کرد: اولین و حداقل کاری که متولیان بخش تئاتر می‌توانند انجام دهند، این است که مقداری از حقوق تئاتری‌ها دفاع کنند؛ چراکه وقتی به جامعه نگاه می‌کنیم، می‌بینیم همه رویدادها در حال برگزاری هستند، مثلا همه کافه‌ها بازند و مردم کنار هم در کافه‌ها می‌نشینند ولی زمانی که اسم سالن تئاتر یا سینما می‌آید انگار این مجموعه‌ها مرکز اصلی ویروس کرونا هستند. این جو باید اصلاح شود.

او ادامه داد: دوم اینکه حداقل از گروه‌های نمایشی حمایت شود. ما حدود ۱۲ شب از نمایش «خنکای ختم خاطره» را به دلیل دستور تعطیلی ۲ ماه و نیم سالن‌ها نتوانستیم اجرا کنیم، در حالی که برای اجرا برنامه‌ریزی‌هایی کرده بودیم.

کارگردان نمایش «خنکار ختم خاطره» اذعان کرد: بی‌توجهی به حوزه تئاتر در جامعه به گونه‌ای بوده که خیلی وقت‌ها احساس کرده‌ام، نظر مسئولان این است که «حالا وقتی شرایط این‌طوری است، پس کار نکنید دیگه». نمی‌دانم احساس درستی‌ست یا نه ولی چنین احساسی داشته‌ام. به هر حال فکر می‌کنم اگر مسئولان تئاتری نزدیک‌گروه‌ها باشند و با صداقت بیشتری با مسائل برخورد کنند، احساس نزدیکی و دلگرمی بیشتری به ما می‌رسد..

جلال‌وندی در پایان گفتگو با ابراز امیدواری برای تحقق توجه بیشتر به حوزه تئاتر در جامعه، خاطرنشان کرد: تشکر ویژه می‌کنم از عوامل تماشاخانه «دیوار چهارم» که با وجود تمام مسائل و با اینکه سالن خصوصی است، چراغ سالن را روشن نگه داشته‌اند و از گروه‌ها حمایت می‌کنند؛  امیدوارم بقیه فعالان و متولیان حوزه تئاتر هم با همین نگرش به تئاتر و مسائلش نگاه کنند.

پریسا منیر

انتهای پیام/