حسین زمانی بازیگر در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلوزیون خبرگزاری صبا درباره دلیل بازی کردن نقش پزشک در بیشتر سریال‌ها عنون کرد: بیش از بیست سال است که در اکثر سریال‌ها نقش پزشک را بازی می‌کنم زیرا من بازنشسته کادر درمان هستم و ۳۰ سال سابقه خدمت در بهترین بیمارستان‌های تهران و امارات را دارم. فکر می‌کنم به دلیل همین سابقه و آشنایی که با شغل پزشکی دارم، تاکنون توانستم از عهده این نقش‌ها بربیایم.‌

وی افزود: من‌ بازیگری را از کودکی دوست داشتم اما کار درمان و بازیگری هر دو کاملا متفاوت هستند. کار درمانی یک فعالیت خدماتی-انسانی است و دوست دارم به هر طریقی به هم‌نوع خود کمک کنم.

او با بیان اینکه عضو انجمن بازیگران سینما و تلوزیون هستم درباره سریال‌ها و کارگردانانی که تا حالا با آن‌ها کار کرده است، گفت: دوست دارم شخصیت‌های مختلفی بازی کنم اما مردم مرا بیشتر با روپوش سفید پزشکی به یاد دارند. با کارگردان طنز زیادی مانند رضا عطاران، سعید آقاخانی، محمدحسین لطیفی، سیروس مقدم، محمدرضا خردمندان، مهران مدیری و… همکاری کرده‌ام و در سریال‌های پرمخاطب تلوزیون از جمله «دودکش»، «خروس»، «بچه‌های نسبتا بد» «دزد و پلیس» «تا ثریا» «ستایش» «بزنگاه» «مرد هزار چهره» «هوش سیاه» «امین» «دردسرهای عظیم» «نزدیک غیرممکن» و «بیمار استاندارد» «دختران حوا» «خوش‌نشین‌ها» «سه دنگ، سه دنگ» «به کجا چنین شتابان» «نقطه سر خط» «سه در چهار» «مهمانان ویژه» «ترش و شیرین» «تنهایی لیلا» «پریا» «روزهای بد به در» بازی کرده‌ام. در این سریال‌ها علاوه بر نقش پزشک نقش پلیس، قاضی، معلم، مدیر مدرسه و رییس بانک را هم ایفا کرده‌ام.

این بازیگر در بخشی دیگر از صحبت‌هایش درباره رکورد اهدای خون تشریح کرد: تاکنون ۱۶۹ مرتبه خون اهدا کرده‌ام و جزو پیشکسوتان اهدای خون و همچنین نفر دوم در استان تهران هستم. از ۱۹ سالگی موفق به اهدای خون شده‌ام. یک‌بار در زمان سربازی اهدای خون انجام دادم و سه روز بعد از آن به جبهه رفتم و مجروح شدم. در آن زمان خودم به خون نیاز داشتم که به طور اتفاقی همان خونی که خودم اهدا کرده بودم، برایم استفاده شد. اهدای خون علاوه بر احساس آرامش از لحاظ جسمانی نیز بسیار مفید است.

زمانی که بازنشسته کادر درمان است و اکنون در یکی از درمانگاه‌های شهر تهران به بیماران کمک می‌کند، درباره ابتلای خود به کرونا اظهار کرد: تابستان سال ۹۹  مبتلا به کرونای شدید شدم که خداراشکر بهبود یافتم. هم اکنون در درمانگاهی مشغول فعالیت هستم و به همه بیماران، مخصوصا مبتلایان به کرونا کمک می‌کنم.

او در پایان خاطرنشان کرد: دیده شدن در بازیگری هرگز برای من مهم نبوده و نیست و کار درمان برای من در اولویت است، زیرا من را به آرامش روحی می‌رساند همچنین به دلیل موقعیت شغلی خود هرگز نتوانستم نقش‌های بلند را قبول کنم.

انتهای پیام/