امروز ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۴۹
بهمن زارعیان نقاش و مدرس این حوزه در گفتگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری صبا بیان کرد: در سال ۹۹ با توجه به شیوع ویروس کرونا بیشتر در خانه نقاشی کردم و آموزش‌های مجازی گرافیک انجام دادم.
این هنرمند درباره بازدهی کلاس‌های مجازی گرافیک تشریح کرد: کلاس‌های مجازی نقاشی نمی‌تواند بازدهی زیادی داشته باشد. افرادی که در کارگاه‌های آزاد شرکت می‌کنند به دلیل هزینه‌پرداختی، بیشتر تمرین می‌کنند. در کل در کلاس‌های مجازی نمی‌توان کنترلی روی دانشجویان یا آثار آن‌ها داشت و یادگیری نسبت به کلاس‌های حضوری کم‌تر می‌شود.
این مدرس دانشگاه درباره روند کلاس‌های مجازی بیان کرد: ما در کانال‌هایی که در فضاهای مجازی داریم با نمایش تصاویر و نمونه‌های فیلم برای دانشجویان تدریس می‌کنیم و هفته بعد از آن‌ها تکلیف می‌خواهیم.
وی افزود: مسلما هر آدمی وقتی مجبور باشد در خود فرو می‌رود. این دوران کرونا و تعطیلی کمک خوبی بود تا بتوانم با خود خلوت کرده و به نتایج خوبی برسم. در این ایام یک تغییر وضعی در من ایجاد شد و توانستم روی تلفیقی از نقاشی مدرن و مینیاتور کار کنم که در آثار اخیر من دیده می‌شود.
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره جمع‌آوری کتاب شعر خود عنوان کرد: در کنار نقاشی، اشعار خود را جمع‌آوری کردم و در حال ویرایش آن هستم. امیدوارم که امسال بتوانم این کتاب را منتشر کنم. شعرهای من در این کتاب بیشتر در سبک‌های نیمایی و سپید هستند.
این استاد نقاشی درباره رسالت هنرمند در قبال خود تشریح کرد: به اعتقاد من یکی از وظایف مهم هنر برقراری رابطه با خود است. انسان ابتدا با هنر خود را شکوفا می‌کند بعد انعکاس برونی آن دیده می‌شود. بازتاب ارتباط هنرمند با درون خود را می‌توان در آثار او دید اما نباید توقع داشت که آن مفهوم و چیزی را که ابتدا هنرمند به آن رسیده است دیگران هم متوجه شوند. رابطه هنرمند با مخاطبان از طریق اثر او صورت می‌گیرد یک مثلثی که سه راس دارد و اگر در یک رابطه با هم قرار بگیرند، همدیگر را درک می‌کنند.
زارعیان درباره رسالت هنرمند در مقابل جامعه و مردم اظهار کرد: رسالت هنرمند در قبال جامعه آن نیست که هرچه مردم خواستند ارایه کند بلکه باید ابتدا شعور هنری فرهنگی جامعه را بالا ببرد و مردم را آگاه و روشن کند. او باید مقاصدی را که برای جامعه پیش‌بینی می‌کند با کمک آثار خود تحقق بخشد.
او با بیان اینکه سال گذشته در حوزه تجسمی کمیت آثار زیاد اما گاهی کیفیت‌ها پایین بود، توضیح داد: در سال ۹۹ از نظر کمیت آثار زیادی تولید شد اما گاهی کیفیت آثار ارایه شده پایین بود، زیرا در شرایط همه‌گیری ویروس کرونا و تعطیلی گالری‌ها هر کسی به خود اجازه داد که نمایشگاه آنلاین برگزار کند. در فضاهای مجازی از جمله اینستاگرام پر از نمایشگاه‌های مجازی است و افراد با کم‌ترین استعداد هنری با فالور بالا نمایشگاه برپا کرده‌اند یا آثار خود را منتشر می‌کنند. این افراد لایک زیادی در شبکه‌های مجازی دریافت می‌کنند اما تعداد لایک‌ها یا فالور نمی‌تواند ملاک محبوبیت و درست بودن راه آن فرد باشد. در فضاهای مجازی مخاطبان و مردم عوام باعث دیده شدن آثار می‌شوند و این می‌تواند خطرناک باشد که نظر افراد غیرمتخصص تعیین کننده باشد. البته آثار خوب و اصولی هم ارایه شد. همچنین کارگاه‌های مجازی هم موفق ظاهر شدند.
او خاطره‌ای از استاد حبیب‌الله آیت‌اللهی تعریف کرد و گفت: زمانی که در دانشگاه شاگرد ایشان بودم یک روز گفتیم استاد با ما بیایید برویم فلان نمایشگاه و ما هم از صحبت‌های شما استفاده کنیم. گفتند: «من نمی‌آیم به دلیل اینکه چشم‌هایم را دوست دارم و نمی‌خواهم به دیدن آثار بد عادت کنند.»
مدرس بازنشسته دانشگاه فرهنگیان شهید شرافت از تشکیل انجمن معلمان هنرهای تجسمی تهران خبر داد و گفت: به واسطه شغلی که دارم با معلمان و استادان زیادی در حوزه هنرهای تجسمی آشنا هستم. سال گذشته با کمک محمود همتی انجمن معلمان هنرهای تجسمی تهران را تشکیل دادیم که این انجمن با همکاری نگارخانه بهارین یک نمایشگاه مجازی نقاشی ترتیب داد.
زارعیان در پایان درباره نمایشگاه مجازی انجمن معلمان هنرهای تجسمی خاطرنشان کرد: فراخوان عمومی به معلمان هنر تهران و دانشگاه فرهنگیان اعلام شد، پس از بررسی آثار ارسال شده منتخبان را در سه گروه نمایش دادیم. برگزاری این نمایشگاه بیشتر به این دلیل بود که رسالت اجتماعی خود را انجام دهیم و معلم‌ها در انزوا نمانند و از تجربیات هم در زمینه تدریس هنر استفاده کنند.
ندا زنگینه
انتهای پیام/
لینک کوتاه خبر
میزان امتیاز شما به این خبر؟
Loading...
یک نظر