سیمرغ‌ها به «اوج» نرسیدند/ خدماتِ سینمایی که چوب سیاست را می‌خورند | پایگاه خبری صبا
امروز ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۱۴:۵۹

سیمرغ‌ها به «اوج» نرسیدند/ خدماتِ سینمایی که چوب سیاست را می‌خورند

محصولات سازمان هنری - رسانه‌ای اوج با وجود کسب نظرات مثبت منتقدان، در سی‌ونهمین جشنواره ملی فیلم فجر به جوایز اصلی نرسیدند.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، با برگزاری اختتامیه سی‌ونهمین جشنواره ملی فیلم فجر مشخص شد برای یک دوره دیگر هیچ‌کدام از جوایز اصلی جشنواره به محصولات سازمان هنری-رسانه‌ای اوج اعطا نشده است و این برای سومین دوره متوالی است که دست آثار این سازمان از سیمرغ‌های اصلی جشنواره کوتاه می‌ماند.

در این دوره، فیلم «مصلحت» تنها یک دیپلم افتخار برای بهترین فیلم اول دریافت کرد؛ این در حالی است که دو فیلم «مصلحت» و «منصور» که در فهرست ۱۶ فیلم نامزدشده این دوره از جشنواره بودند، به اذعان شمار زیادی از منتقدان، آثار درخور توجهی هستند. «مصلحت» تریلر سیاسی خوش‌ساختی است که قواعد ژانر را رعایت کرده و ضرباهنگ مناسبی دارد. «منصور» نیز با وام‌گیری از سینمای مستند، ماجرای یک قهرمان ملی را بدون لکنت بیان کرده است. نقش‌آفرینی‌های خوب بازیگران اصلی از نقاط مشترک هر دو فیلم است.

اگرچه داوران و مسئولان جشنواره -در همه ادوار- همواره آرای هیات داوران را نظرات تخصصی خود آنان عنوان می‌کنند و مدعی هستند که نظرات غیرسینمایی در این فرآیند دخیل نیست، اما به نظر می‌رسد رویکردهای کلی سازمان سینمایی و فراتر از آن دولت، در اعطای سیمرغ‌ها بی‌تاثیر نیست. اثبات این امر، اهدای سیمرغ بهترین فیلم از نگاه ملی به عنوان جایزه رسمی دولت، به فیلم «تک تیرانداز» است که با وجود انتقادات فرمی و تکنیکی منتقدان به آن رخ داد. نگارنده معتقد است «منصور» با نمایش شایسته یک قهرمان ملی، در اولویت بسیار بالاتری برای دریافت این جایزه قرار داشت.

این برخورد جشنواره ملی فیلم فجر با سازمان اوج، در حالی است که در اوایل دهه نود و با ورود این سازمان به عرصه سینمای بلند داستانی، تغییرات قابل توجه و اغلب مثبتی در محصولات سینمای ایران رخ داد که تاثیر رویکردهای اوج در این تغییرات، قابل انکار نیست. آغاز جریان روایت داستان‌های واقعی تاریخ معاصر که مخاطب را تا حد زیادی با سینمای ایران آشتی داد، تا حدود زیادی با آثار سازمان اوج رخ داد. همچنین ورود محصولات این سازمان به سوژه‌های متلهب، یاریگر سینمای ایران در پرداختن به سوژه‌های جسورانه بود تا جایی که هم‌اکنون طیف‌های گوناگون سینماگران بیش از پیش به قصه‌های حساسیت‌برانگیز ورود می‌کنند.

همچنین اوج از ابتدا با کمترین نگاه ایدئولوژیک و سیاسی با سینما و هنرمندان برخورد کرد تا جایی که طیف‌های مختلفی از اهالی سینما، از پشتیبانی و امکانات این سازمان برخوردار شدند و با سرمایه‌گذاری آن، فیلم و سریال ساختند.

آنچه پیداست، این که سازمان هنری – رسانه‌ای اوج اگرچه با هدف کسب موفقیت‌های جشنواره‌ای به سینمای ایران ورود نکرده، اما بی‌توجهی جشنواره ملی فیلم فجر به محصولات آن، خصوصا با وجود تاثیرات مثبت آن بر سینمای ایران، منصفانه نبوده است.

مصطفی قاسمیان

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است