امروز ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۱۶
محسن جسور نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «عطر مینو» (با نام موقت) که مراحل فنی آن به پایان رسیده و انتظار پروانه نمایش را می‌کشد در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا درباره این فیلم گفت: «عطر مینو» قصه زنی است که به دلیل امرار معاش مجبور به پرستاری از پیرمردی می‌شود و در این میان اتفاقاتی می‌افتد.
وی با اشاره به اینکه این فیلم در اطراف شهر ساوه فیلمبرداری شده است، بیان کرد: ساوه به لحاظ بافت فرهنگی، شهری قدیمی محسوب می‌شود و چون قصه فیلم در یک شهرستان کوچک اصیل می‌گذرد، این شهر را برای فیلمبرداری انتخاب کردیم. دیگر دلیل اینکه، چون فیلم ما کاری کم هزینه و تجربی است باید نزدیک تهران می‌بود تا اگر رفت و آمدی داشتیم، مسیر زیادی را طی نکنیم. همچنین ساوه چون شهر انار است و قصه فیلم پیرامون عشق مادر و فرزندی در باغ انار می‌گذرد، برای من استعاره‌ای از عشق داشت.
این کارگردان درباره علت انتخاب نام فیلم اظهار کرد: علت انتخاب «عطر مینو» برای نام فیلم، این بود که نام شخصیت اصلی فیلم مینو است و به لحاظ مفهومی عطری تازه را وارد زندگی پیرمرد می‌کند.
جسور درباره علت تغییر نام «عطر مینو» عنوان کرد: یک سال پیش برای تغییر نام فیلم درخواست دادیم ولی با اتوماسیون شدن پرونده‌های وزارت ارشاد و سازمان سینمایی باید درخواست‌مان را در سامانه ثبت می‌کردیم، همچنین با شیوع ویروس کرونا، تغییر نام فیلم به تاخیر افتاد.
نویسنده فیلم «چراغ‌های ناتمام» درباره اولین تجربه کارگردانی فیلم بلند سینمایی خود تصریح کرد: تجربه سخت و گران‌بهایی بود. به نظر من فیلمساز و کارگردان وقتی وارد کار اول خود می‌شود خیلی شرایط غریبی دارد زیرا برای فیلم اول ۹۰ درصد انرژی یک فیلمساز برای مسایلی غیر از امر فیلمسازی، مثل گرفتن پروانه ساخت، فراهم کردن سرمایه فیلم، راضی کردن عوامل حرفه‌ای که به فیلمساز اول اعتماد کنند، هزینه می‌شود اما در مجموع راضی هستم. عوامل فیلم، دوستان نزدیک من بودند و به دلیل سابقه نویسندگی و عکاسی به من ایمان داشتند.
وی افزود: سعی کردم هر آنچه اندوخته در مطالعات شخصی، تحصیلات دانشگاهی و تجربه‌های خود داشتم، به عنوان فیلم اول با پتانسیلی ویژه به منصه ظهور برسانم. تا الان که تعداد محدودی افراد، فیلم را دیده‌اند راضی بوده و بیشتر از یک فیلم اول به من نمره دادند، امیدوارم هرچه زودتر شرایط کرونا رفع شده تا بتوانیم اکران خصوصی داشته باشیم.
علاقه و دغدغه من به سینمای کودک و نوجوان است
عکاس سریال «گاندو» در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره نگاه خود به فیلمسازی خاطرنشان کرد: علاقه من به سینما از فیلم «شهر موش‌ها» مرضیه برمند در سال ۶۶ آغاز شد وقتی این فیلم را دیدم با معجزه سینما آشنا و عاشق آن شدم. این علاقه ادامه پیدا کرد، بعد از آن دوست داشتم تند، تند فیلم ببینم، در دوران نوجوانی شرایطی پیش آمد که به کلاس تئاتر رفته و نمایشنامه‌نویسی را کار کنم و چگونگی کارکرد فیلمسازی سینمایی و به اجرا رساندن یک تئاتر، برای من مشخص شد. کم کم به این نتیجه رسیدم که من هم دوست دارم فیلم ساخته و تئاتر کار کنم. هنگام نوشتن فیلمنامه سعی می‌کنم به خود تلنگر بزنم تا شاید بتوانم همان‌طور که خود تاثیر گرفته ام، روی کسی هم تاثیر بگذارم.
جسور درباره اینکه از چه کسانی در فیلمسازی تاثیر گرفته است، تاکید کرد: پایگاه فیلمسازی، علاقه و دغدغه من به سینمای کودک و نوجوان است و دوست دارم در این فضا قلم بزنم. سال ۹۲ نیز پروانه زرین بهترین فیلمنامه جشنواره کودک و نوجوان اصفهان را برای فیلم سینمایی «آوا» دریافت کردم اما متاسفانه شرایط فیلمسازی کودک خیلی سخت است و به آن بی‌توجهی می‌شود. به نظر می‌رسد حتما باید فیلم‌های اجتماعی بزرگسال بسازی تا تو را به عنوان فیلمساز جدی بگیرند، در صورتی که به نظرم بهترین فیلمسازهای جهان، حداقل یک فیلم کودک دارند.
نویسنده فیلم «خشت بهشت» ادامه داد: به فیلم‌های کودک و نوجوان به دلیل صداقت، سطح و عمق تاثیرگذاری‌ای که می‌توانند داشته باشند علاقه دارم و سعی کرده‌ام در این راه از فیلمسازان بزرگ بیاموزم. با این حال تجربه سینمای بزرگسال را همچون پلیسی- معمایی داشته ام زیرا به نظرم، من به عنوان نویسنده موظف هستم همه گونه‌های فیلمسازی را یاد گرفته و در آن کار کنم.
این کارگردان در پایان درباره آینده کاری خود بیان کرد: برنامه دارم همچنان نویسندگی را در کنار کارگردانی ادامه دهم زیرا من یک نویسنده-فیلمساز هستم نه یک فیلمساز-نویسنده. آثار نیمه کاره‌ای دارم که تلاش می‌کنم به زودی به پایان برسانم همچنین فیلمنامه‌ای دارم که نوشتن آن به پایان رسیده و نیاز به بازنویسی دارد.
فروغ گشتیل
انتهای پیام/
لینک کوتاه خبر
میزان امتیاز شما به این خبر؟
Loading...
یک نظر