به گزارش صبا، عذرا وکیلی تهیه‌کننده و گوینده پیشکسوت رادیو در نهمین شب‌نشینی زمستانی «دست در دست» که به صورت ویژه‌ به مناسبت گرامیداشت مقام مادر و روز زن روانه آنتن شد، مهمان ویژه این برنامه بود.

این گوینده رادیو که صدایش در برنامه رادیویی «سلام کوچولو» برای بسیاری از کودکان دیروز خاطره‌ساز است، در ابتدای برنامه «دست در دست» گفت: از سال ۱۳۵۲ برای مخاطبِ کودک برنامه‌سازی و اجرای رادیویی کرده‌ام. صدایم بسیار شنیده شده اما چهره‌ام تاکنون سه چهار بار بیشتر در تلویزیون دیده نشده است.

وی با بیان اینکه بچه ۳ ساله‌ای که شنونده داستان هایش بوده اکنون ۴۸ ساله است، مطرح کرد: اولین کسی بودم که کودکان را وارد استودیو قصه گویی کردم و تا قبل از آن «بچه گوها» نقش کودکان را ایفا می کردند.

وکیلی ادامه داد: پس از اینکه از بچه‌ها در اجرای برنامه‌ها استفاده کردم، حتی نظارت به من ایراد گرفت که چقدر ادیت و تپق از دست تان در رفته است اما من می گفتم مگر بچه ها در حالت عادی اشتباه نمی کنند و بعد توسط بزرگترها اشتباه‌شان اصلاح می‌شود، این طبیعی ترین نوع اجراست و خود زندگیست.

این تهیه کننده رادیو با اشاره به اینکه در سال ۱۳۵۰ اولین فرزندش را در چنین شبی به دنیا آورده است، تصریح کرد: از ۱۸ سالگی به رادیو آمدم. آن زمان رسم بود وقتی به عنوان تهیه کننده در رادیو مشغول می شدیم باید در تولید همه آزموده می‌شدیم و پس از آن بود که مسئولان تصمیم می گرفتند در چه رشته ای می توانیم موفق شویم. علاقه به کودکان همیشه در من وجود داشت و از ابتدا هم به من گفتند ما فکر می کنیم شما در بخش کودک موفق می شوید.

وکیلی با تاکید بر نادیده نگرفتن توانایی کودکان به بیان خاطره‌ای در برنامه اشاره کرد و گفت: آن‌سال‌ها برای حضور همه بچه‌‌ها در برنامه فراخوان دادم و طبیعتا بین بچه‌ها کودک نابینا، معلول و … هم بود و من نیز همه را وارد برنامه کردم.

گوینده «سلام کوچولو» ادامه داد: در چین مسابقه‌ و جشنواره‌ای با موضوع برنامه های تلویزیونی برپا بود. من نیز در این مسابقه شرکت کردم و موضوع برنامه‌ام را کودک نابینایی قرار دادم که می خواهد هوا را در دستانش بگیرد. سپس این برنامه را با کمک یک کودک ۴ ساله ساختم و به جشنواره فرستادم. برنامه را پخش کردند و سپس در زمان استراحت هم دوباره برنامه من برای حضار پخش شد، باورشان نمی شد کودک نابینا نقشش را این‌قدر مسلط اجرا کرده باشد. دو روز بعد خبر برنده شدن برنامه را ساعت ۷ از اخبار شنیدم. من معتقدم توانایی های فررندان را باید شناخت.

وی در پایان تاکید کرد: زمانی رادیو در لحظات مختلف زندگی مردم نقش پررنگی داشت و خاطرات بسیاری با برنامه های رادیو در اذهان مردم آن سال ها شکل ‌گرفته است اما این‌روزها بیشترین نزدیکی آدم‌ها با مظاهر تکنولوژی مثل موبایل و تبلت و … است. شاید به این دلیل است که رادیو نقش پرررنگی مثل آن روزها در زندگی افراد ندارد. هر چند هنوز هم یکی از بهترین‌ دوستان ما رادیو است.

انتهای پیام/