به گزارش صبا به نقل از شورای دبیران هشتمین دوسالانه «مجسمه‌سازی»، هومن سلیمی یکی از اعضای شورای دبیران هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران درباره تفاوت‌های این رویداد با دوره‌های پیشین گفت: دوسالانه هشتم مجسمه‌سازی تفاوت‌های بارزی با دوسالانه‌های پیشین دارد از جمله این که آثار متنوعی با ویژگی بینا رشته‌ای و بینا رسانه‌ای در دوسالانه حضور دارند که در قالب حجم به نمایش در آمده‌اند. یکی دیگر از مهم‌ترین تفاوت‌ها، حضور و همکاری کیوریتورها با دوسالانه است که برای نخستین بار وارد ساختار بینال شد و این رویکرد را با سوی رویه‌ای معاصر در هنر سوق داده است.

او افزود: حضور معماران در بخش کیوریتوری نیز برای اولین بار در دوسالانه‌های «مجسمه‌سازی» اتفاق افتاده است. آثار معماری با رویکرد مجسمه‌سازانه بخشی از رویکردهای دوسالانه یعنی گسترش مرزهای مجسمه‌سازی است که برای آن در بخش کیوریتوری برنامه‌ریزی شد و در نهایت دوسالانه آثاری از حوزه معماری به نمایش گذاشته خواهد شد.

سلیمی درباره دیگر تفاوت‌های دوسالانه بیان کرد: یکی دیگر از تفاوت‌های بینال هشتم با بینال‌های پیش این است که فضای انتخاب شده از امکانات نمایشگاهی معمول مکان‌هایی مانند موزه یا فضاهای تعریف شده برای برگزاری بینال‌ها برخوردار نبود.

وی با اشاره به پتانسیل‌های پهنه رودکی اظهار کرد: در واقع پهنه رودکی پتانسیل‌های لازم برای اجرای بینال را نداشت، اما رفتار ما با این فضا به گونه‌ای بود که این فضای غیر معمول و نامتعارف برای برگزاری نمایشگاه را با چیدمان خاص آثار مهیای برگزاری دوسالانه کردیم. در واقع به جای این که فضا بر ما غالب شود ما فضا را تحت تاثیر آثار و رویداد قرار دادیم.

سلیمی از علت به کار بردن داربست برای نمایش آثار عنوان کرد: این داربست‌ها در عین این که کاستی‌ها و کمبودهای تالار را جبران می‌کند، امکاناتی را نیز در اختیار برگزارکنندگان این رویداد قرار می‌دهد تا فضای تالار را به فضای معاصر تبدیل کنند. ضمن این که این داربست‌ها خود به گونه‌ای فضایی مجسمه‌وار را ایجاد کرده‌اند و این با ماهیت بینال مجسمه‌سازی هم‌خوانی دارد.

او ادامه داد: فضای تالار وحدت که برای رویدادهای دیگری از جمله اجرای موسیقی و تئاتر تعریف شده بود، با نوع نگاه ما و برخورد متناسب با رویکردهای دوسالانه و نیز نحوه چیدمان آثار، ماهیت تعریف شده خود را از دست داد و در خدمت اهداف ما قرار گرفت.

سلیمی با اشاره به بخش مستندنگاری تصریح کرد: وجه تمایز دیگر این رویداد این است که بینال‌ها به طور معمول به نمایش آثار یا برپایی نمایشگاه ختم می‌شوند اما در بینال هشتم علاوه بر نمایش آثار، بخش مستندنگاری و معرفی روند هنری هنرمندان و شکل‌گیری ایده و آثارشان از چند ماه قبل از افتتاح نمایشگاه آغاز شد و تا پایان دوسالانه ادامه خواهد یافت. در واقع فعالیت و گروه پژوهشی دوسالانه، طی چند ماه به گونه‌ای موازی با نمایشگاه بخشی از خروجی دوسالانه را همگام با نمایشگاه پوشش داده است. ضمن این که ماحصل مستندنگاری در کتاب دوسالانه نیز منتشر خواهد شد.

به گفته سلیمی، دوسالانه هشتم مجسمه‌سازی ضمن به کارگیری تجربیات دوسالانه‌های قبل دستاوردهای مهمی را به همراه داشته است و امیدواریم قدم‌هایی را برای اعتلای هنر و مجسمه‌سازی بردارد.

هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران در تاریخ ۲۱ آذرماه سال جاری در مکان پهنه رودکی به مدت ۲ ماه (تا ۲۱ بهمن‌ماه ۹۹) برگزار خواهد شد.

انتهای پیام/