به گزارش خبرگزاری صبا به نقل از ستاد خبری نوزدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و  سنتی، سمینار نوزدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی،با حضور داود فتحعلی بیگی (دبیر جشنواره)، حمید‌رضا اردلان (دبیر بخش سمینار) و دیگر مدیران جشنواره، صبح شنبه ۱۹ مردادماه در شهر قمصر کاشان آغاز شد.

 در اولین روز این سمینار اردشیر صالح‌پور که اجرای نشست آن را بر عهده داشت، گفت: برای تحقق هر امری قطعا باید به پژوهش، آموزش و آفرینش توجه کرد و بدون آن‌ها نمی‌توان کارها را به سرانجام رساند. جای خوشحالی است که جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی به امر پژوهش توجه دارد. حقیقتا برای این جشنواره پژوهش پایه است چرا که می‌توان از آن‌ها در جهت توسعه تئاتر سنتی استفاده کرد. 

سپس داوود فتحعلی بیگی (دبیر جشنواره) به بیان توضیحاتی درباره جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی پرداخت و بیان کرد: سی سال پیش یعنی سال ۶۸ اولین دوره این جشنواره را با ۱۱ نمایش آغاز کردیم. در آغاز تنها به تعدادی اجرا بسنده کردیم اما بعد از آن تصمیم گرفتیم که از افرادی برای سخنرانی در جشنواره دعوت کنیم، اما از دوره سیزدهم، سمیناری طراحی شد و خیلی جدی به مقوله پژوهش پرداخته شد. برگزاری سمینار سبب شد تا افرادی از شهرستان‌ها نیز در آن حضور پیدا کنند که اتفاق بسیار مهمی بود.

وی ادامه داد: آنچه اکنون نبودش، بیش از هر چیز دیگری احساس می‌شود، بخش آموزش است که با وجود تلاش‌ها در این زمینه به نظر من هنوز کافی نیست و نیاز به کارهای بیشتری هست. یادگیری نمایش‌های آیینی با چند واحد دانشگاهی انجام نمی‌شود. زمان آن رسیده که یک دانشگاه یا رشته‌ای برای نمایش‌های آیینی و سنتی در نظر گرفته شود تا بتوان در این زمینه به صورت تخصصی کار کرد. 

دبیر نوزدهمین جشنواره آیینی و سنتی در پایان گفت: خوشحالیم که در نوزدهمین دوره این جشنواره، بیش از ۵۰۰ تقاضا برای حضور در جشنواره داشتیم که از آن میزان بیش از ۱۰۰ نمایش برای اجرا در جشنواره پذیرفته شده‌ است. امیدواریم روزی این جشنواره به عنوان جشن ملی در سراسر ایران برگزار شود و به این ترتیب اتفاق‌های خوبی را در بخش نمایش‌های آیینی و سنتی شاهد باشیم. 

حمیدرضا اردلان (دبیر بخش سمینار) هم در ادامه این نشست اظهار کرد: یکی از اهداف این سمینار این بود که زمینه‌ای را فراهم کند تا اسناد نمایش‌های آیینی و خود آیین‌ها جمع شوند. بر همین اساس از ابتدا قرار ما این بود که اگر کسی آیینی را معرفی ‌کند، بتواند در این سمینار شرکت کند. همین موضوع سبب شد تا بعد از چندین دوره، افراد در رابطه با آیین‌های مختلف که در این سمینار معرفی شده بودند، اطلاعات تازه‌ای را جمع‌آوری کنند.

وی ادامه داد: دومین تلاش ما این بود که در این بخش به میان‌رشته‌ ای‌ها توجه کنیم. چون آیین‌ها چند وجهی هستند. بنابراین این بستر در سمینار فراهم شد تا چند رشته بتوانند روی آیین مورد نظر پژوهش کنند. سومین موضوع، تداوم این سمینارها بود. تا به حال هرطور شده این سمینار برپا شده و به نوعی اگر امسال به سرانجام برسد، چهاردهمین سال را نیز پشت سر گذاشته‌ایم. باید بدانید که۱۴ سال نگه‌ داشتن رویداد پژوهشی در ایران به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست.

دبیر بخش سمینار در ادامه بیان کرد: چهارمین امر، توجه به نسل جوان است. این سمینار تمایزی بین نسل جوان با نسل دیگر نداشته و ندارد و از حضور همه پژوهشگران استقبال کرده و به نوعی سبب هم‌نشینی نسل جوان و نسل قدیمی‌تر شده است.

اردلان ضمن بیان این که نسبت‌های معاصر آیین‌های گذشته، شعار این سمینار است، گفت: موضوع اصلی ما در بخش سمینار این است که بررسی کنیم آیا آیین‌های ما در این عصر جایگاه خودشان را دارند؟ ریشه بسیاری از آیین‌های ما در کشور‌های اروپایی نیز وجود دارد و لازم است که به آن ها توجه کرد.

وی در پایان با بیان این که ما به بحث آیین توجه ویژه داریم و امیدواریم مسئولان و آکادمی‌ها نیز به آن توجه ویژه داشته باشند، اظهار کرد: این آرزو وجود دارد که همچون کشورهای دیگر که از شهرهای فرهنگی خود برای رویدادهای هنری استفاده می‌کنند، این سمینار نیز حیات خود را در قمصر کاشان ادامه دهد. 

اولین مقاله هفتمین سمینار بین‌المللی نمایش‌های آیین سنتی با موضوع «پیشنهاد برای موضوع یک سمینار» اثر جمشید ملک‌پور بود که در نبود او اردشیر صالح‌پور آن را خواند. 

در این مقاله این پرسش مطرح شد که آیا می‌توان نمایش‌های آیینی و سنتی را نوزایی کرد؟ و این که آیا به طور کل آیین‌ها توانایی نوزایی دارند یا خیر؟ در پایان این مقاله نیز پیشنهاد شد که بخش سمینار در سال آینده به ۵۰ سال کوشش و تلاش برای بازنمایی آیین‌های نمایشی بپردازد و تلاش‌ها در این زمینه را بررسی کند.

سمینار این جشنواره فردا ۲۰ مردادماه نیز ادامه خواهد داشت.