به گزارش صبا، در روزهایی که صدا و سیما به برنامه های استعدادمحور
رو آورده مقداد مومن نژاد تهیه کننده برنامه های تلویزیون و تیمش برنامه ای ساخته اند با هدف «سرگرمی»؛ برنامه
ای که قرار نیست در آن پیام یا مفهوم خیلی سخت و پیچیده ای به مخاطب منتقل شود
و حتی قرار نیست استعداد خاصی را به نمایش دربیاورند.

«شوتبال» نام برنامه ای است که به تازگی روی آنتن شبکه نسیم سیما رفته و شب های یکشنبه، سه شنبه و پنجشنبه با اجرای امیرحسین رستمی پخش می شود. این برنامه در همین چند قسمتی که روی آنتن رفته مخاطبانی را با خود همراه کرده به ویژه کسانی که به ورزش و هیجان های آن علاقمند هستند.

فرصتی فراهم شد که یک عصر اسفندماه به پشت صحنه این مجموعه برویم.

ساعت ۱۸:۱۵ است که به لوکیشن برنامه می‌رسیم.
محل فیلمبرداری سوله ای در مجموعه «سرچشمه» واقع در خیابان بهارستان است؛ لوکیشنی که طبق گفته تهیه کننده ساخت آن هزینه بسیار زیادی برای تیم تهیه
داشته است. گویا امروز قرار است ۲ قسمت را فیلمبرداری کنند که قسمت اول با حضور محمد احمدزاده مهاجم و پیمان حسینی دروازه بان تیم ملی فوتبال ساحلی ایران و قسمت دوم با حضور رضا شفیعی
جم و برزو ارجمند بازیگر ضبط می‌شود.

زمانی که به
داخل سوله بزرگ برنامه می‌رویم با استقبال گرم تهیه کننده و مجری برنامه همراه
می شویم. عوامل منتظرند تا حسینی و احمدزاده قسمتی را که قرار
است ضبط شود، تمرین کنند. امیرحسین رستمی که اولین اجرای خود را تجربه می‌کند با هیجان زیادی مشغول تمرین بازی ای است که قرار است احمدزاده و حسینی آن را انجام دهند.

وقتی
ما را می‌بیند به استقبال می آید و درباره فیلم هایی که در جشنواره فیلم فجر دیده ایم سوال می‌کند!

حین صحبت هایش با ما درباره جشنواره فیلم فجر از بازی خیلی خوب هوتن شکیبا در
فیلم «شبی که ماه کامل شد» تعریف و تمجید می‌کند ولی می‌گوید که پیش بینی اش از سیمرغ
بهترین بازیگر، حامد بهداد برای «قصر شیرین» بود.

مدیر صحنه، امیرحسین رستمی را صدا می‌کند تا برای ضبط قسمت بعدی آماده
شود. در آیتم بعدی که باید ضبط شود، حسینی و احمدزاده باید حین تاب خوردن توپ را با
پایشان وارد سبد بسکتبال کنند. اکثر عوامل و تماشاگران فکر می‌کنند که این بازی برای دو فوتبالیست ساحلی
به دلیل آمادگی بدنی ای که دارند چندان مشکل نباشد، اما برخلاف تمرین هایی که قبل
ضبط انجام داده بودند اینبار به سختی توپ ها را وارد سبد می‌کنند.

کمی آنطرف تر مومن نژاد که سابقه تهیه برنامه «وقتشه» شبکه نسیم را دارد، می‌بینیم و برای مصاحبه سراغش می رویم. مومن
نژاد که از شلوغ بودن برنامه امشب کلافه است مصاحبه را به پس از ضبط این قسمت موکول می
کند.

وقتی با پاسخ منفی مومن نژاد برای مصاحبه مواجه می‌شویم سراغ پویان هدایتی مدیرتولید «شوتبال» می‌رویم. او ما را به اتاق وی آی پی ای که برای مهمانان تدارک دیده شده
است، می‌برد و پس از دقایقی که پذیرایی می شویم حسینی و احمدزاده بازیکنان فوتبال ساحلی هم به جمع ما می پیوندند.

از واکنش ها و حرف هایشان معلوم است که این ۲ ساعت
بازی در «شوتبال» آنها را خسته کرده است. حدود یک ساعت و نیم وقت است تا برزو ارجمند
و شفیعی جم برای ضبط به استودیو بیایند. در این زمان سراغ مومن نژاد می‌رویم تا درباره چگونگی ساخت این سوله و هزینه های ساخت «شوتبال» با او حرف بزنیم.

مومن نژاد که روز شلوغ را سپری کرده است به خوبی پاسخ پرسش ها را می دهد و روی خودش باعث می شود تمام پرسش هایم را درباره هزینه های برنامه، تولید، دکور و حتی رقم دریافتی امیرحسین رستمی مطرح کنیم. 

میلیاردی هزینه کردیم

اولین پرسش از او درباره روند پیش تولید و تولید «شوتبال»
است. مومن نژاد پاسخ می دهد: ما از اردیبهشت پیش تولید این کار را آغاز کردیم و نزدیک ۲ ماه هم است که درگیر تولید و ضبط «شوتبال» هستیم.

وی اضافه می کند: ایده این برنامه برای خودم است اما تعدادی
از بازی ها نمونه مشابه خارجی هم دارد. در «شوتبال» ما ۱۵ بازی داریم که تقریبا برای
همه آن ها وقت گذاشتیم و طراحی کردیم. در هر برنامه مهمانان ۵ بازی را انجام می دهند؛
یک بازی دارت که ثابت است و ۴ بازی دیگر که قرعه کشی می‌شود.

به گفته مومن نژاد، تیم «شوتبال» از آبان درگیر ساخت
دکور هستند و نزدیک ۱۴۰۰ متر دکور زده اند که هزینه میلیاردی هم برای آن ها به همراه
داشته است.

امیرحسین رستمی چطور مجری برنامه ورزشی شد

یکی از مسایلی که جلب توجه مان را کرده این است که مهمانان برنامه جایی برای نشستن ندارند و ایستاده بازی ها را نزدیک به مهمانان تماشا می کنند. این مساله را که با مومن نژاد در میان می گذاریم می گوید: این کار را برای این انجام دادیم تا شور و هیجانی که تماشاگران برای برنامه ایجاد می‌کنند بیشتر شود.

تهیه کننده برنامه «وقتشه» درباره حضور امیرحسین
رستمی به عنوان مجری در این برنامه اضافه می کند: امیرحسین رستمی خیلی با فضای ورزشی برنامه
بیگانه نیست زیرا که مدت هاست که ورزشکار است. البته وقتی پیشنهاد اجرا در «شوتبال»
را به او دادیم خیلی تمایل نداشت اما مدتی که از پخش برنامه گذشت و واکنش های مردم
را دید نظرش عوض شد.

وی با بیان اینکه هدف از ساخت «شوتبال» ایجاد فضایی
مسابقه ای که رقابت در آن بیشتر از رفاقت معنا داشته باشد نیست، توضیح می دهد: هدف ما ایجاد
نشاط و سرگرمی در فضایی رقابتی است و اصلا قصد نداریم برنامه ای گفتگومحور داشته باشیم.
قصد ما این است که مردم تصویری دیگر از سلبریتی ها ببینند که شاید تا به امروز با آن
غریبه بودند.

پس از صحبت با تهیه کننده سراغ امیرحسین رستمی مجری برنامه می رویم که در اتاق گریم است.

دلایل پذیرش اجرا در «شوتبال»

اولین پرسش درباره اجرای سلبریتی ها در تلویزیون است که رستمی درباره اش می گوید: «شوتبال» اولین
اجرای من در تلویزیون است اما سال های گذشته هم پیشنهادهایی برای اجرا داشتم که به
دلایل مختلف آن ها را رد می‌کردم. تنها پیشنهادی که آن را پذیرفتم مربوط به سال ۸۹
است که قرار بود برنامه ای را با تهیه کنندگی رامین عباسی زاده و کارگردانی سامان
مقدم راه بیندازیم که به دلایلی فرصت همکاری شکل نگرفت. حتی سال گذشته هم پیش از
نوروز از طرف مدیران شبکه سه برنامه ای به من پیشنهاد شد.

رستمی که از رد این پیشنهاد خوشحال است، ادامه می‌دهد: مدیران به ما گفته بودند که
خودمان را به کنداکتور برسانیم و این جمله از نظر من به معنی پایین آمدن از حد
استاندارد هاست برای رسیدن به کنداکتور؛ مساله ای که برای من قابل پذیرش نبود چون که
مردم نگاه به کیفیت برنامه می‌کنند و شاید خیلی در جریان مشکلاتی که ما در راه
ساخت برنامه داریم نباشند.

وی تصریح می‌کند: در ابتدای سال ۹۷ آقای مومن نژاد پیشنهاد
اجرا در «شوتبال» را به من دادند که چون فکر می‌کردم برنامه ای فوتبالی است تمایلی
به پذیرش آن نداشتم اما با صحبت هایی که کردیم متوجه شدم که برنامه فضایی سرگرمی
دارد و قرار نیست فضایی صرفا فوتبالی داشته باشد.

پول شیرخشک بچه ام را از کار در حوزه ورزش تامین کردم

بازیگر سریال «شمس العماره» با بیان اینکه با فضای ورزش
غریبه نیست، اضافه می‌کند: من شیر خشک و پوشک بچه ام را از مربیگری در فضای ورزش
تهیه کردم و سال ها هم مجله ای داشتم که در آن زمان تنها مجله تنیس در کشور بود. من
وقتی متوجه دیدگاه و رسالت برنامه شدم، تمایلم به اجرا در «شوتبال» بیشتر شد. همیشه
دوست داشتم قهرمانان ناشناخته کشورم را به مردم معرفی کنم تا بلکه کمی از بدرفتاری ها یا کم توجهی هایی که مسئولین به آن ها می کنند جبران شود. متاسفانه خیلی
از مردم نمی‌دانند که قهرمان های خیلی از ورزش جهان ایرانی هستند و در کشور خودمان
زندگی می‌کنند.

این بازیگر که گویا از رفتار مسئولان با قهرمان های کشور گله مند است، می‌گوید: نصف این رفتارها اگر با چهره های فوتبالی شود آن ها فضای مجازی
را آتش می‌زنند. من مشکلی با توجهی که به ورزش فوتبال می‌شود ندارم اما معتقدم
باید این توجهی که به فوتبال می‌شود بین همه ورزش ها تقسیم شود و اینگونه نباشد که
به یک ورزش مانند فوتبال اینقدر توجه کنند آنوقت به ورزشی دیگر هیچ توجهی نشود که
در نهایت هم منجر به خروج این ورزشکاران که سرمایه های کشور هستند از کشور شود.
همین ورزشکاران اگر در کشور امریکا بودند با ترامپ داشتند شام می خوردند اما رییس
جمهوری کشور ما حتی یک پیام تبریک هم برای آن ها نمی‌فرستد!

وی اضافه می کند: همین امروز ما میزبان پیمان حسینی و محمد
احمدزاده دو بازیکن فوتبال ساحلی بودیم که افتخارات خیلی زیادی در جهان دارند اما
خیلی از مسئولان و حتی مردم ما به جای اینکه آن ها را بشناسند توجهشان به دروازه
بان سوم فلان تیم فوتبال است! این مسایل خیلی من را اذیت می‌کرد و زمانی که متوجه
شدم عوامل «شوتبال» به فکر دعوت از این دست از مهمانان ناشناخته هستند تمایلم به اجرا در
این برنامه بیشتر شد.

بازیگر سریال «دودکش» با مطرح کردن اینکه
سلبریتی ها وظیفه دارند ذائقه اجتماعی مردم را درست کنند، تصریح می کند: متاسفانه
ما کوتاهی کرده ایم که این وضع به وجود آمده است. تا کی قرار است به زمین خوردن فردی در یک سریال بخندیم؟! مردم ما با
دیدن سریال هایی مثل «پایتخت»، «دودکش» و «لیسانسه ها» متوجه شدند می توانند به
همچین کمدی هایی هم بخندند.

پرسش آخر از رستمی درباره اجرای برنامه بعدی است
که وی اینگونه پاسخ می‌دهد: فعلا فکری برای اجرا ندارم زیرا قصدم
این است که برنامه خودم را بعد از «شوتبال» اجرا کنم؛ همان برنامه ای که سال ۸۹
قرار بود تهیه شود که نشد و حالا امیدواریم با شرایطی بهتر آن را بسازیم.

حین صحبت با رستمی بودیم که عوامل او را برای ضبط
قسمت بعدی برنامه و تعویض لباس صدا می‌کنند.

عوامل برنامه و مدیر صحنه برای ضبط قسمت بعدی با تماشاگران
تمرین می‌کنند. طبق گفته تهیه
کننده تماشاگران این دو قسمت ثابت هستند و قرار نیست که با تمام شدن ضبط قسمت
مربوط به فوتبالیست های ساحلی تماشاگران هم عوض شوند، مساله ای که برای من هم تعجب
آور است که تماشاگران در همچین برنامه ای که نیاز به هیجان آن ها دارد چگونه می توانند
انرژی خود را پس از ۵ ساعت که ایستاده هم باید سپری شود، حفظ می‌کنند.

افراد حاضر در پشت صحنه و تماشاگران کم کم خود را آماده ضبط
قسمت بعدی می‌کنند. قبل از ضبط قسمت بعد، باید آیتمی مربوط به قرعه کشی مربوط به
اسپانسر پخش شود. مدیر صحنه از تماشاگران درخواست می‌کند که همچنان انرژی خود را
حفظ کنند. ضبط این قسمت شروع می‌شود و رستمی رو به دوربین به بیننده ها می‌گوید که
از تغیر لباس او تعجب نکنند چون که این آیتم در روز دیگری ضبط شده است!

مهمانان قسمت بعدی که شفیعی جم و ارجمند هستند
رسیده اند و در اتاق تولید منتظرند تا وارد صحنه شوند. شفیعی جم  که در اتاق از سختی و
تحرک بازی هایی که قرار است امشب بازی کنند کمی هیجان زده است، از عوامل درباره بازی ها سوال می‌کند.

شروع ضبط قسمت جدید با شفیعی جم و ارجمند

«یک ارجمند داریم اما امیریل نیست، یک مرد هزار
چهره داریم اما مهران مدیری نیست» رستمی با بیان این جملات که به نظر تکراری هم می‌آیند
و در برنامه های دیگری هم آن ها را شنیده ایم از مهمانان دعوت می‌کند تا به صحنه
بیایند.

ساعت ۲۱:۰۵ است که شفیعی جم و ارجمند با
تشویق تماشاگران و رستمی وارد صحنه می‌شوند. در همان ابتدا طنازی های شفیعی جم
عوامل را به خنده می‌اندازد. از نکات جالب توجه در این قسمت پاره شدن زیپ سوئیشرتی
است که عوامل «شوتبال» به شفیعی جم داده بودند تا بپوشد!

یک گلایه از شرکت کنندگان

گپ و گفتی کوتاه میان این سه نفر شکل می‌گیرد و ضبط
این قسمت تمام می شود. اولین بازی ای که باید انجام شود مربوط به پرتاب دارت با توپ
فوتبال است. این بازی که در همه قسمت های برنامه آیتمی ثابت است و همه باید آن را
انجام دهند با هیجان زیادی انجام می شود. حین برگزاری این بازی تماشاگران شفیعی جم
را با شعار «رضا پاطلایی» و ارجمند را با شعار «برزو استقلالی» تشویق می کنند.

مومن نژاد تهیه کننده برنامه، پس از تمام شدن ضبط
این قسمت سراغ ما می آید و از اینکه مهمانان برنامه لباس و کفشی را که برای آن ها تدارک
دیده است، نمی پوشند گلایه می کند.

بازی بعدی ای که باید انجام شود بسکتبال است.
هیچکدام از دو شرکت کننده در تمرین های قبل از بازی نتوانستند توپی را وارد سبد
کنند. برخورد گرم شفیعی جم با تماشاگران پس از ضبط از نکات جالب این برنامه است که تماشاگران را ذوق زده می کند.

بین آیتم ها، دوربین «شوتبال» سراغ ارجمند و
شفیعی جم می‌رود و مصاحبه هایی را با آن ها انجام می‌دهد. طبق گفته تهیه کننده
برنامه، این مصاحبه ها در قالب آیتم هایی بعد از برگزاری هر مسابقه برای بینندگان
در منزل به نمایش در می‌آید.

ساعت ۲۲ شب است. یک ساعت از ضبط این دو آیتم گذشته
و انگار زمان به سرعت پیش رفته است. عوامل از تماشاگران درخواست می‌کنند تا به سرعت
برای ضبط آیتم بعدی جا به جا شوند.

به محض شروع شدن ضبط، رستمی به خانواده برزو ارجمند
اشاره می‌کند و از آن ها به عنوان «ژن خوب» یاد می‌کند. البته رستمی پس از استفاده
از این لفط یادآور می‌شود که این «ژن خوب» با آن مفهومی که مردم از این کلمه سراغ
دارند تفاوت دارد و خانواده ارجمند از «ژن خوب» هایی است که مردم آن ها را دوست
دارند.

«ژن خوب» و  برزو اجمند!

بعد از این صحبت های صمیمانه، مجری و مهمانان
سراغ ضبط آیتم بعدی می‌روند.

حین انجام این مسابقه سراغ یکی از فیلمبردارها
می‌رویم و از او درباره تعداد دوربینی که باید این لوکیشن بزرگ را فیلمبرداری کند سوال می کنیم. طبق گفته وی، فیلمبرداری «شوتبال» با ۵ دوربین و یک کرین انجام می شود.

انرژی
خیلی زیاد امیرحسین رستمی بعد از ۵ ساعت ضبط پابرجاست ولی تماشاگران خسته شده اند که بعضی اوقات باعث ناهماهنگی هایی هم می شود که
در نهایت گاهی منجر به تذکر مدیر صحنه می‌شود.

تماشاگران که از ایستادن های مداوم خسته شده اند پس از ضبط آیتم بعدی هر
یک به یکی از گوشه های سالن می‌روند و می‌نشینند. به سراغ یکی از آن  ها می رویم که می گوید: ما ۵ ساعت است که ایستاده ایم و
واقعا دیگر توانی نداریم که بخواهیم انرژی و هیجان خود را هنگام ضبط نشان بدهیم.

تنها یکی از بازی ها باقی مانده است که باید انجام
شود. قبل از ضبط این بخش، ارجمند خاطره ای از فرزندش بیان می کند که این خاطره
منجر به وجود آمدن گپ و گفتهایی میان مجری و دو مهمان می‌شود.

این بازیگر در ادامه می گوید: من ۲۰ سال است که با
امیرحسین رستمی همبازی هستم و تعجب می‌کنم که چرا بعد از ۲۰ سال هنوز هم به او
نقش جوان پیشنهاد می‌شود حتی در یکی از سریال ها قرار بود من نقش پدربزرگ او را
ایفا کنم در حالی که تنها دو سال تفاوت سنی داریم!

پس از ضبط آخرین قسمت از برنامه امشب برنده مشخص می‌شود
که به دلیل اینکه این گزارش زودتر از پخش آن منتشر می‌شود از گفتن آن معذوریم!

«شوتبال» در آینده میزبان خانم‌ها هم می‌شود

برنامه تمام می‌شود و شرکت کنندگان به سمت درب خروجی می‌روند. عوامل با کیک و
چای از آن ها پذیرایی می‌کنند. هنگام خروج سلمان نظری نویسنده «شوتبال» را می‌بینیم
و چند سوالی درباره شرایط آیتم های برنامه و حضور نیافتن خانم ها به عنوان شرکت کننده در این برنامه
است که نظری اینگونه پاسخ می‌دهد: ما کاملا در آیتم ها به فکر حضور بانوان هم
بودیم. از ۱۵ بازی ای که در نظر گرفتیم چند تایی را هم می‌شود برای خانم ها در نظر
گرفت که در آینده امیدواریم شاهد حضور آن ها در برنامه باشیم.

نظری ادامه می دهد: قرار نیست بازی جدیدی به برنامه
اضافه شود و با همین بازی ها برنامه را تا فروردین ادامه می‌دهیم. ما روی تمام
بازی هایی که مهمانان انجام می‌دهند فکر کرده ایم و اگر دقت کنید متوجه می‌شوید که
همه آن ها متنوع هم هستند و بازی تکراری نداریم.

ساعت حدودا ۲۳:۱۵ است و عوامل برنامه پس از
یک روز سخت و فشرده از هم خداحافظی می کنند. امیرحسین رستمی آخرین نفری است که از
لوکیشن فیلمبرداری می‌رود. نزدیک در که می شود او را صدا می‌کنیم و انتقاد و پیشنهاد هایی را که داریم  به وی می‌گوییم. به گرمی از انتقادها استقبال می‌کند و پاسخمان را می
دهد.

یک روز در پشت صحنه «شوتبال» ساعت ۲۳:۳۰ به پایان می‌رسد؛ برنامه ای که
به دور از حواشی معمول برای یک برنامه که مجری سلبریتی دارد، پیش می‌رود و گام
تازه ای را در جهت مسابقات تفریحی و سرگرمی در تلویزیون برمی دارد.

محمدصادق پریدری