ناگفته‌هایی از فیلمی در کارنامه خاچیکیان/ قصه کسانی که راه خانه را فراموش کردند

به گزارش خبرنگار سینمایی صبا، نادر طریقت کارگردان و تهیه‌کننده سینما که این روزها آخرین ساخه‌اش با نام «اینجا هم باران می‌بارد» روی پرده سینماها است از شرایط و وضعیت اکران آنهم با تعطیلی های پیاپی سینماها به دلیل کرونا گفت: شرایط به گونه ای است که ما مجبور هستیم اینگونه فیلم هایمان را اکران کنیم و مثل پیش قراول‌های فرهنگی شده‌ایم.

وی افزود: همه می‌دانند آن‌هایی که الان فیلم‌هایشان را در این وضعیت اکران می‌کنند اصلا پولشان برنمی‌گردد ولی باز هم امیدواریم تا آن‌جایی که می‌شود فیلم بیشتر فروش رود.

این کارگردان سینما تاکید کرد: اگر بخواهیم به این فکر کنیم که کرونا یک روزی تمام می‌شود، فکری عبث است و ممکن است تا آن زمان فیلم‌ها کهنه شوند و به هر صورت من به این اکران تن دادم.

طریقت در ادامه از کارهای جدیدش اینگونه صحبت کرد: در حال حاضر مشغول ساخت هم‌زمان دو مستند هستم؛ نام‌ یکی از آن‌ها «مهمانی در بهشت» است که درباره یکی از فیلم‌های به نظر من مهم تاریخ سینما به نام «شب‌نشینی در جهنم» است. کارگردانی این فیلم را ساموئل خاکیچیان انجام داده است اما در تیتراژ آن نام مشوق سروری به عنوان کارگردان به چشم می‌خورد. این‌ها جزو نکاتی است که من در مستند بررسی خواهم کرد. دو سه نفر ادعا دارند که فیلم را کارگردانی کرده‌اند ولی در اصل آقای ساموئل خاکیچیان کارگردان این اثر بوده است.

وی افزود: این فیلم بعد از 65 سال هنوز هم در تاریخ سینما جذابیت خاص خودش را دارد مثل سکانس‌هایی که درباره بهشت و جهنم است. یکی دیگر از نکات مهم مورد توجه این اثر این است که فیلم «شب‌نشینی در جهنم» برای اولین بار در تاریخ سینمای ایران به جشنواره‌های «کن» و «برلین» راه یافته است. همچنین نکات دیگری درباره فیلم وجود دارد که سعی کرده‌ام در مستندم به آن‌ها اشاره کنم و این نکات را در قالب مصاحبه‌هایی که حدود 25 سال پیش تا به الان با اعضای اصلی فیلم مثل آقای خاکیچیان انجام داده‌ام، آورده‌ام.

کارگردان مستند «ب مثل بهشت» درباره دیگر مستندش اظهار کرد: مستند دیگرم نیز درباره آقای ناصر ملک مطیعی با نام «ابَر مرد تاریخ سینما» است که تقریبا 70 درصد از فیلمبرداری به پایان رسیده است، همچنین مرحله تدوین را هم به تازگی شروع کرده‌ام. در این مستند با خود آقای ملک مطیعی در سال‌های گذشته حدود سه ساعت مصاحبه کرده بودم و الان نیز با کسانی که علاقه داشتند درباره ایشان صحبت کنند، مصاحبه انجام داده‌ام که حدود 70 درصد از مصاحبه‌ها به پایان رسیده است.

وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش از کارهایی گفت که ساخت آن‌ها را به پایان رسانده است اما به نمایش در نیامده‌اند. به گفته وی، نام یکی از مستندهایی که کار آن را به پایان رسانده‌ و دیده نشده «سرای عشق» است که در قالب فیلم بلندِ تقریبا 60 دقیقه‌ای راجع به کسانی است که از خانه‌هایشان بیرون رفته‌اند و بعد از آن فراموش کرده‌اند که خانه‌شان کجا بوده است.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا نام «سرای عشق» را برای این اثر انتخاب کرده است، گفت: یک مرکز خصوصی وجود دارد به نام «سرای احسان» که همه کادر آن‌ تقریبا جوان هستند و حدود 500 نفر از آن آدم‌های فراموشکار را جمع کرده و در آن‌جا نگهداری می‌کند، این فیلم درباره این مرکز و این آدم‌ها است.

کارگردان فیلم «سوت دل» درباره مستند دیگرش تشریح کرد: برای یکی دیگر از مستندهایی که به تازگی ساخت آن را به پایان رسانده‌ام، نام «اینجا بهشت است» را برگزیده‌ام. این مستند راجع به بهشت زهرا است، قبلا هم فیلمی با همین موضوع ساخته بودم ولی این مستند کاری دلی است که تدوین آن را هم خودم انجام داده‌ام.

این تهیه‌کننده درباره برنامه‌اش برای به نمایش گذاشتن این مستندها اعلام کرد: فعلا قصد نمایش آن‌ها را ندارم ولی با چند نفر برای اکران آنلاین صحبت کرده‌ام که شاید در این حوزه به نمایش بگذارم.

کارگردان «مادرانه» در پایان از کمک مسئولان برای رونق گرفتن سینما در این دوران، بیان کرد: مسئولان به سینمای ایران به خصوص سینمای مستقل کمک کنند زیرا تا حمایتی از طرف آنها انجام نشود، این فیلم‌ها و سینما سرپا نمی‌مانند و در این شرایط شیوع ویروس کرونا فقط به کمک آن‌ها احتیاج داریم.

فروغ گشتیل

انتهای پیام/