زنان که در «روزمرگی» در خاک گرفتار می‌شوند/ زیستنِ همراه با مرگ | پایگاه خبری صبا
امروز ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۱:۵۷
سارا ساسانی در گفتگو با صبا:

زنان که در «روزمرگی» در خاک گرفتار می‌شوند/ زیستنِ همراه با مرگ

سارا ساسانی درباره نمایشگاه جدید خود که با عنوان «روزمرگی» برگزار است، توضیح داد.

سارا ساسانی هنرمند عکاس در گفتگو با خبرنگار هنرهای تجسمی صبا درباره نمایشگاه جدید خود با عنوان «روزمرگی» که از ۱۴ شهریورماه در گالری راه ابریشم برپا است، توضیح داد: مساله روزمرگی از مدتی قبل دغدغه من شده بود و وقتی بیشتر با این موضوع کلنجار رفتم متوجه شدم که در زبان فارسی واژه‌ای با عنوان روزمَرگی در کنار روزمره‌گی وجود دارد. بازی با این دو کلمه را ایده اولیه کار خود قرار دادم و دیدم که در سال‌های اخیر در ایران، با توجه به شرایط و موقعیت‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی و… ما درگیر این روزمرگی شده‌ایم. تمام این مسائل باعث می‌شود ما هر روز در روزمرگی‌های خود دفن شویم و بدون این که خود متوجه آن شده باشیم درگیر یک نوع زیستن همراه با مرگ باشیم.

وی افزود: در این مجموعه عکس مانند دیگر  آثارم روی مساله زنان کار شده است چراکه هم خودم به عنوان یک زن در این جامعه حضور دارم و هم به عنوان کسی که رشته تحصیلی‌ام جامعه شناسی و هنر بوده، همیشه حوزه مطالعاتی‌ام زنان بوده است. در این مجموعه روزمرگی در زندگی زنان را نشان داده‌ام که آن‌ها در این عکس‌ها در حال انجام کارهای عادی و روزانه خود هستند. همچنین در عکس‌ها به شکل مشهود و در بعضی به شکلی غیرملموس انبوهی از خاک وجود دارد که افراد در آن گرفتار شده‌اند که این خاک نشانه‌ای از مرگ و دفن شدن است. حتی در این عکس‌ها زمانی که زنانی با سنین بالاتر وجود دارند، انبوه و حجم این خاک نیز بیشتر شده است.

این هنرمند درباره سبک و تکنیک کارهای خود بیان کرد: تکنیک عکاسی من عکاسی استیج و صحنه پردازی است یعنی سوژه‌ها از قبل مشخص شده‌ و در موقعیتی که تعیین شده است، قرار گرفته‌اند. همچنین من تلاش کرده‌ام تا مفهوم مرگ و رخوت را در زندگی با رنگ عکس‌ها، کنتراست پایین و اشباع پایین رنگ، نشان دهم به این شکل که رنگ‌های اصلی از عکس گرفته شده‌اند و رنگ غالبی که در آن‌ها دیده می‌شود رنگ آبی است که نشان از مرگ دارد؛ رنگی که هیجانی ندارد و در آن سکوت است.

دفن شدن در روزمرگی

وی افزود: همچنین کارها به شکل رئال هستند و ساختار پیچیده‌ای در آن مشاهده نمی‌شود. بخشی از این عکس‌ها که در ۵ فریم هستند به این شکل طراحی شده اند که سوژه‌ها برابر این روزمرگی تاب نیاورده و دفن شده‌اند که گویای این است که گاهی ما در برابر سختی‌ها مقاومت می‌کنیم ولی گاهی تاب و توان این مقاومت را نداریم.

این عکاس درباره کار متفاوت دیگری که در نمایشگاه «روزمرگی» انجام داده است، عنوان کرد: من برای این نمایشگاه یک ویدیو نیز تهیه کرده‌ام که در اتاق مخصوص خود نمایش داده می‌شود. برای شروع ساخت این ویدیو فراخوانی را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کردم و از افراد خواستم که اگر درگیر روزمرگی هستند در قالب یک فایل صوتی، این موضوع را بیان کنند و من بخش هایی از این فایل‌ها را در این ویدیو که برگرفته از یکی از عکس‌های مجموعه‌ام است به کار بردم.

ساسانی درباره تعداد آثار و سوژه جدید خود گفت: در این نمایشگاه که چهارمین نمایشگاه انفرادی من است، ۲۵ اثر در ابعاد مختلف به نمایش در آمده که البته این مجموعه در اصل ۲۸ اثر در خود دارد.

وی در پایان با بیان اینکه  در حدود ۵۰ نمایشگاه گروهی در داخل و خارج از کشور مشارکت داشته‌ است، گفت: احتمالا سوژه مجموعه جدید من متاثر از شرایط افراد در زمان شیوع بیماری کرونا و تجربیات آنها خواهد بود.

اشا صدر در بیانیه این نمایشگاه نوشته است: «ساختار تکنولوژی، هجوم اطلاعات و زندگی قراردادی ما را مجاب کرده است که زیستن چیزی جز باور کردن این قراردادها نیست. همین قراردادهایی که به نفع هر نوع قدرتی در این چرخه پیش می‌رود و زیستن را به امری دشوار بدل می‌کند. چرا که دیگر زیستن برای هر کسی خاصیت منحصر به فرد بودنش را از دست می‌دهد و بدل می‌شود به راه رفتن روی خط باریکی میان حقیقت و مجاز، امید و ناامیدی، مرگ و زندگی.

در زندگی دستکاری شده امروز که تصاویر می‌توانند به راحتی از یک واقعیت ابعاد غیرقابل جبرانی بسازند، سارا ساسانی سعی کرده با دستکاری واقعیت، حقیقت موجود در زیر پوست جامعه را به تصویر بکشد؛ تاریک با رنگ‌های روشن، مرگ در عین زندگی.

او همچون مجموعه‌های پیشینش «ویرانی» ۱۳۹۵، «زنمردگی» ۱۳۹۶‌ و «ما بسیار دیر دیده شده‌ایم» ۱۳۹۸، روایتگر داستان زنانی است که در تقلایی کُند برای یافتن مدرنیته از سنت‌های زنان خاورمیانه، می‌خواهند از مرز کلیشه‌های رایج زنانه بگذرند اما ایستاده دفن می‌شوند.

هنرمند در مجموعه عکس‌های «روز- مرگی» در پی امیدی از دست رفته است که معنای زیستن را از انسان/ زن امروز صلب کرده‌ و او را در کلیشه‌های ملزوم زندگی غرق کرده است- رنج مستتر در مردن یا رنج مستتر در زیستن- آنجا که هوا ذات زندگی بخشی‌اش را از دست می‌دهد، آب به مساله حیات بدل می‌شود، پول در پی حفظ هیچ چرخه اقتصادی‌ای نیست و تنها خاک می‌ماند -خاک پذیرنده- و به نظر می‌رسد این مجموعه مواجهه‌ای است از یک پرسش تاریخی که «آیا زندگی معنا دار است؟».»

نمایشگاه «روزمرگی» از تاریخ ۱۴ تا ۳۰ شهریور در گالری راه ابریشم به نشانی تهران، بلوار کشاورز، بین وصال شیرازی و قدس، ساختمان تکنو آجر، پلاک ۲۱۰ آماده بازدید علاقه‌مندان است.

سبا جهانگیری

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است