آلیس در سرزمین عجایب و سوالات بی‌پاسخش! | پایگاه خبری صبا
امروز ۳۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۲۳:۵۲
یادداشتی به قلم پویا نبی؛

آلیس در سرزمین عجایب و سوالات بی‌پاسخش!

یک فیلمساز و منتقد در یادداشتی پرسش هایی درباره وضعیت امروز سینمای ایران و سکوت منتقدان مطرح کرد.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، پویا نبی منتقد و فیلمساز در یادداشتی به بررسی وضعیت این روزهای سینمای ایران و مسایل و حاشیه های آن پرداخته است.

متن یادداشت بدین شرح است: «حکایت ما و شرایط امروز سینمای ایران بی شباهت به آلیس در سرزمین عجایب نیست. هر روز که از خواب بیدار می شویم یک خبر اعجاب انگیز را به ما بخت برگشته ترین انسان های تاریخ ارزانی می دارند. یک روز از مسدود شدن تولید سریال های نمایش خانگی می شنویم، یک روز دیگر از تایید مجوز کارگردانی یک شاخ اینستاگرامی و یک روز از دعواهای کودکانه در مهم ترین تشکل صنفی سینمای ایران.

واقعا در این سینما چه خبر است؟ دارید با ما چه می کنید؟ چه فکری در سر می پروانید؟ افق پیش روی ما در این دریای طوفان زده چیست؟ چرا مدیریت فرهنگی جز توییت های امیدبخش و مصاحبه های شعاری کاری نمی کند؟ چرا برخی روزنامه نگاران به اصطلاح مدافع سینما که تا نوروز امسال بیرق مبارزه با فساد و پولشویی را بالا برده بودند و به ادعای خودشان دلشان برای سینمای نجیب ایران می سوخت در مقابل این آشفته بازار سکوت کردند؟ یعنی واقعا این میزان بی تدبیری، فشل بودن سیستم و ناکارآمدی به چشمان کسی نمی آید؟ نمی بینند که میانگین فروش روزانه بلیت در سینمای ایران به ۱۵۰۰ قطعه رسیده است؟ نمی بینند که حدود هفتاد فیلم با پروانه ساخت و نمایش رسمی اکرانشان با سوالی بزرگ رو به رو شده ولی هر هفته سازمان سینمایی با اعتماد به نفس تمام حجم زیادی پروانه ساخت صادر می کند؟ نمی بینند معیشت قشر تاثیرگذاری از جامعه ایران با خطر جدی مواجه شده است؟ نمی بینند سالن های قدیمی در یک قدمی تعطیلی کامل هستند؟ نمی بینند قاچاق آثار سینمایی چه به روز اقتصاد اکران آنلاین آورده است؟ و در کل چرا کسی صدای ناقوس مرگ سینمای ایران که با ادامه این روند تا سه چهار ماه آینده به وقوع می پیوندد را نمی شوند؟

نکند واقعا همه چیز خوب است و ما سیاه نمایی بیش نیستیم؟ نکند فقط ما تصور می کنیم این دعواها عبث است؟ نکند ما هم به سرنوشت گالیله و آن کشیشان جزم اندیش در عصر علم گریزی گرفتار شدیم و واقعا زمین از نظر دوستان مسطح است؟!

هر چه باشد باید با صدای بلند و رسا اعلام کرد که کلیت سینمای ایران چه در بخش اکران و چه در حوزه تولید با یک خطر کم سابقه رو به رو شده است و اگر هر چه سریع تر به یک راهکار علمی و عقلانی نرسیم، تاریخ مجددا تکرار خواهد شد و همانند سال ۱۳۵۶ سینمای ایران به طور کامل ورشکست می شود.»

انتهای پیام/

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است