افشین کوشا هنرمند نقاش که آثار او در نمایشگاهی با عنوان «واسطه» در گالری نگاه به نمایش گذاشته شده است در گفتگو با خبرنگار هنرهای تجسمی صبا درباره نمایشگاه خود توضیح داد: این نمایشگاه از چند مجموعه تشکیل شده است اما به طور کل اگر آن را یک مجموعه در نظر بگیریم آثار آن برای سال گذشته است که موضوع آنها مصادف با کرونا شد. ایده من برای خلق این آثار به این شکل بود که یک فرد برای ساخت و خلق چیزی تلاش میکند و تا یک جایی آن را میرساند ولی در پایان با انجام کاری به شکلی آن اثر خلق شده را تخریب میکند.
وی افزود: کارهای من رنگ روغن است که روی آن یک لایه قرار دادهام و از همین جا میتوان گفت که چرا عنوان نمایشگاه «واسطه» است؛ زیرا به واسطه این لایه آثار به نوعی آسیب دیده است و کیفیت قلم مو و رد آن در کار کمتر مشاهده میشود. همچنین بیش از یک مقداری نمیتوان به کار نزدیک شد چون زمانی که این فاصله بین فرد و کار کم میشود اثر، نوعی حالت پیکسلی به خود میگیرد که به واسطه همین تور یا لایه روی کار است؛ گویی کارها در یک حجاب و ساختاری قرار میگیرند.
کوشا درباره ایده اولیه این نمایشگاه بیان کرد: من کمی چشمهایم ضعیف است و عینک هم استفاده نمیکنم و شاید حتی علت این عینک نزدن این باشد که بدون آن نقاشی کردن را یاد گرفتهام و در تمام این مدت همه چیز را کمی تار دیدهام و زمانی که عینک میزنم و همه چیز به وضوح دیده میشود گویی همه چیز را گم میکنم و ممکن است به همین دلیل باشد که در کارهایم کمی فلو و تار بودن دیده شود و این حس را به وجود آورد که دیگران هم مانند من به این آثار نگاه میکنند.
این نقاش درباره نمایش این آثار در نمایشگاههای دیگر گفت: بخشی از این آثار را در یک نمایشگاه با عنوان «آنامورفیک» در استان اصفهان به نمایش گذاشته بودم که کانسپت آن متفاوت بود و کمی بهم ریختن زاویه دید در آن وجود داشت اما در نمایشگاه «واسطه» تعداد دیگری اثر به آنها اضافه و یا از آنها کم شده است.
این هنرمند درباره کارهای در دست تدوین و خلق خود عنوان کرد: دو مجموعه دیگر بعد از این آثار کار کردهام که همچنان مشغول تکمیلشان هستم و فضای کارها متفاوتتر است. من قبلتر پرتره کار میکردم و در این کارهای جدید هم فیگور انسانی نیز به آن اضافه کردهام که از یک جایی به بعد پرترهها با نور ترکیب شدهاند البته در حال حاضر برعکس این است و من در این مجموعه آخر نه تنها پرتره کار نکردهام بلکه از نور به سمت سایه سوق پیدا کردم.
این استاد دانشگاه در پایان درباره وضعیت استقبال از نمایشگاه با وجود شیوع بیماری کرونا توضیح داد: استقبال بسیار کمتر از قبل و محدودتر است. همچنین زمان افتتاحیه کمتر شده است و با رعایت نکات بهداشتی همه چیز صورت میگیرد.
نمایشگاه «واسطه» که چهارمین نمایشگاه انفرادی افشین کوشا است که ۹ اثر طراحی ۲۲ اثر نقاشی در آن به نمایش گذاشته شده است. این هنرمند نقاشیهای موضوعی انجام نمیدهد و در نتیجه با وجود مصادف شدن این نمایشگاه با شیوع کرونا، آثار آن هیچ ارتباطی به این وضعیت ندارد.
افشین کوشا در بیانیه این نمایشگاه آورده است: «نقاشی در ذات خود دارای زبان و بیان است. اگر بتوانیم درباره چیزی سخن بگوییم پس الزام در به تصویر درآوردن آن چیست؟ مگر نه اینکه با نقاشی در ساحتی قدم برمیداریم که در حوزه ناشناختهها است؟ ولی زمانی که درباره چیزی سخن میگوییم در واقع از خواستگاه دانستهها و شناختهها صحبت میکنیم که دست کم در صورت ماجرا نقیضه پدید میآید. ولی همیشه که نمیتوان در مواجهه با نقاشی از راه زبان تصویر وارد شد. یا به قول سایه ره به معنی نبرد آنکه به صورت نگرد.
اگر قبول کنیم اثر هنری به تعداد مخاطبین آن بازتولید میشود باید این را هم بپذیریم که اعتبار هر بازتولیدی فقط به خود مخاطب اثر برمیگردد، بنابراین شاید برای درک بیشتر تجربه نقاشی بهتر باشد بعد از وقوع آن سخن بگوییم نه قبل از آن، چرا که بدیهی است سخن گفتن درباره هرچیزی آگاهی ما از آن چیز را افزایش میدهد. معنای مفهومی که در ذهن شکل میگیرد با بیان آن یا با صورت بخشیدن به آن معنای تازهای پیدا میکند. معنای صورت یافته با خوانش دوباره به معنای جدید بدل میشود، در واقع به کمک معانی صورت پذیرفته موجود در متن(تصویر) میتوان به معانی دیگری که صورت عینی پیدا نکردهاند نزدیک شد.
عمد در به تعویق انداختن معنا خود چیزی است که ریشه در باوری دارد که دستیابی به حقیقت(حقیقت معانی) را امری محال میداند. باوری که معتقد است تنها میشود به حقیقت چیزها نزدیک شد و همواره حقیقت وجود دارد ولی دست نیافتنی است. ظاهرا صحبت از نرسیدن است، از دست نیافتن! حقیقت وجود دارد ولی همواره فاصله بین ما و آن برقرار است. صحبت از فاصلهها است یا به بیان دقیقتر صحبت از نسبت فاصلهها است.
نسبت هنرمند با اثر هنری، نسبت اثر هنری با مخاطب و نسبت هنرمند با مخاطب. این نسبتها تا بینهایت ادامه مییابد. در اینجا نسبت مخاطب با اثر هنری مطرح است، نسبتی که فاصلهای را تعریف میکند.
نقاشیها به همان اندازه که میتوانند مخاطب را به سمت خود بکشند، به همان اندازه هم از مخاطب فاصله میگیرند. در واقع این نقاشیها نیستند که فاصله میگیرند، نقاشیها مخاطب را به عقب میرانند. ظاهرا ایستادن در فاصلهای مناسب با اثر از ملزومات مواجهه با این نقاشیها است. سوژه در پس پردهای دیده میشود، تصویر نقاشی مربوط به لحظهای خصوصی است. لحظهای که کسی در خلوتی حضور دارد. لحظهای از خلوت کسی که توسط نقاش آشکار شده است، خلوتی که توسط نقاش به وجود میآید توسط خود او نیز بر هم زده میشود، زیرا آگاهی سوژه از حضور نقاش امری قطعی به نظر میرسد. سوژه هایی که حالتی به خود گرفتهاند با چشمانی که در حال نظاره ناظر هستند.
سوژه برای نقاش به مثابه حقیقتی است که دست نیافتنی است. این موضوع با واسطهای که بین این دو قرار گرفته تشدید مییابد، تلاش در جهت نزدیک شدن به آن تلاشی بیهوده است، با نزدیک شدن به نقاشی تصویر مخدوش میشود و سوژه ناپدید.»
نمایشگاه آثار نقاشی افشین کوشا با نام «واسطه» از تاریخ ۱۰ تا ۲۹ مردادماه در گالری نگاه به نشانی تهران، خیابان مطهری، خیابان جم (فجر)، خیابان غفاری، شماره ۶۴ آماده بازدید علاقهمندان است.
سبا جهانگیری
انتهای پیام/
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است